Sprawa Humienieckiego przeciwko Postupalskiej
Oblata [wpis do ksiąg urzędowych - red.] aktu egzekucji dekretu grodzkiego lubelskiego z 19 I 1688 r. w sprawie między ur. [urodzonym - red.] Aleksandrem Humienieckim a Teofilą, niegdyś żoną zmarłego Mikołaja Łyszkiewicza, obecnie małżonką ur. [urodzonego - red.] Postupalskiego, dotyczącej restytucji [zwrotu - red.] złotego pierścienia z 15 diamentami, który Humieniecki zastawił za dług u zmarłego Łyszkiewicza, przeprowadzonej 7 VI 1689 r. Katarzyna Czamerowa, spadkobierczyni kamienicy po Łyszkiewiczu przy ul. Dominikańskiej, odrzuciła jakiekolwiek pretensje w tej sprawie. Podobnie uczynili Żydzi: Icek Kalmanowicz, senior gminy lubelskiej, Jonas Kalmanowicz i Izrael Szkolnik, mieszkający w kamienicy seniora przy ul. Żydowskiej, Lewek, Majer, Jakub Łęczycki oraz senior Józef Nuches, którzy nie przyznawali się do żadnych pieniędzy wziętych od zmarłego Łyszkiewicza i do ogłoszenia dekretu banicji nie dopuścili. W związku z tym sprawa została odesłana ponownie do grodu.