Lublin w dokumencie jest wspólnym projektem Ośrodka "Brama Grodzka - Teatr NN" i Archiwum Państwowego w Lublinie.

Projekt ma na celu spopularyzowanie historii miasta Lublina okresu XIV – XVI wieku poprzez prezentację w interaktywnej formie najstarszych dokumentów przechowywanych w Archiwum Państwowym w Lublinie. Każde facsimile dokumentu zostało zaopatrzone w odczyt, edycję, tłumaczenie, rozbiór dyplomatyczny oraz krótki komentarz historyczny. Zarówno edycja dokumentu, jak i komentarz mają charakter popularyzatorski, choć w wypadku edycji zostały również poczynione pewne uwagi o charakterze krytycznym.

Lublin w dokumencie jest wspólnym projektem Ośrodka "Brama Grodzka - Teatr NN" i Archiwum Państwowego w Lublinie.

Projekt ma na celu spopularyzowanie historii miasta Lublina okresu XIV – XVI wieku poprzez prezentację w interaktywnej formie najstarszych dokumentów przechowywanych w Archiwum Państwowym w Lublinie. Każde facsimile dokumentu zostało zaopatrzone w odczyt, edycję, tłumaczenie, rozbiór dyplomatyczny oraz krótki komentarz historyczny. Zarówno edycja dokumentu, jak i komentarz mają charakter popularyzatorski, choć w wypadku edycji zostały również poczynione pewne uwagi o charakterze krytycznym.

Teatr NN

Dokument Kazimierza Wielkiego z 25 stycznia 1342 roku

1342, 25 stycznia – Kraków

Król Kazimierz Wielki sprzedaje Franczkowi z Moguncji wójtostwo dziedziczne w Lublinie.

Zespół: 35/22/0 Akta miasta Lublina » Seria: 1 DOKUMENTY MIASTA LUBLINA » Jednostka: 2

 

Dokument Kazimierza Wielkiego z 25 stycznia 1342 roku

 

Tekst i tłumaczenieBezpośredni odnośnik do tego akapitu

In nomine Domini amen. Ea, que matura deliberacione sanoque consilio principum pro utilitate fieri permittuntur ipsis necesariis atestacione veridica scriptoque patenti pro commemoracione longinqua hominum, [quo]rum labilis est memoria debent caucius subveniri. Proinde notum sit universis tam presentibus, quam futuris, quibus nosse fuerit opportunum, quod nos Kazimirus Dei gracia rex Polonie, Cracovie, Sandomirie, Syradie, Lancicie, Cuyavie Pomoranieque dominus et heres, advocaciam in civitate Lublinensi ob quasdam necessitates nobis et nostro regno plerumque occurentes, viro provido et discreto Franczkoni civi de Maguntia vendidimus irrevocabiliter et expresse

W imię Pana amen. To powinno przezorniej przychodzić z pomocą, co dzięki wyważonemu namysłowi i rozsądnej radzie władców pozwala stać się dla pożytku prawdziwym świadectwem dla ich krewnych i jawnym pismem dla dłuższego wspomnienia ludzi, których pamięć jest przemijająca. Dlatego niech będzie wiadomym wszystkim tak obecnym, jak przyszłym, którzy będą mieli możliwość poznać, że my Kazimierz z łaski Boga król Polski, Krakowa, Sandomierza, Sieradza, Łęczycy, Kujaw oraz pan i dziedzic Pomorza, [oznajmiamy] ponieważ pojawiły się liczne potrzeby dla nas i naszego królestwa, sprzedajemy jawnie i nieodwołalnie wójtostwo w mieście Lublinie, opatrznemu i przezornemu mężowi Franczkowi mieszczaninowi z Moguncji

pro centum quadraginta marcis pragensium grossorum, quadraginta octo grossos pro marca qualibus computando, sibi et suis legittimis successoribus in perpetuum tenendam, habendam, donandam, vendendam, commutandam ac possidendam pro sua suorumque posterorum voluntate convertendam, nullo eis penitus preiudicante, cum omnibus utilitatibus, usibus, fructibus, proventibus, redditibus, censibus ac universis iuribus ad ipsam advocaciam ab antiquo spectantibus prout in antiquis privilegiis super eadem advocacia prius confectis plenius et lucidius continetur, videlicet cum villis Brunouiczi et Conopnicza wlgariter nuncupatis ac cum omnibus utilitatibus ad ipsas spectantibus prout in suis metis et terminis circumferencialiter sunt distincte ut limitate, quas iure advoca-

za sto czterdzieści kóp groszy praskich, czterdzieści osiem groszy na kopę, jemu oraz jego prawnym następcom na wieczne dzierżenie, zachowanie, darowanie, sprzedawanie, zamienianie i posiadanie oraz obracanie [nim] wedle swojej woli oraz swoich potomków, w niczym im całkowicie nie ograniczając prawa, ze wszystkimi użytkami, pożytkami, korzyściami, dochodami, przychodami, podatkami oraz z wszelkimi prawami przynależnymi od dawna do tegoż wójtostwa, jak wedle tego jak jest pełniej i jaśniej zawarte w dawnych przywilejach dotyczących tegoż wójtostwa wcześniej udzielonych, mianowicie z wsiami zwanymi pospolicie Bronowicą i Konopnicą oraz ze wszystkimi użytkami przynależącymi do nich, wedle tego, jak w ich granicach i [na ich] obszarach wkoło są wyodrębnione jak i oznaczone, które na mocy władzy wójtowskiej

-cie tenebunt ac posidebunt. Sextum denarium censis in eisdem recipientes et cum omnibus molendinis atque rotis, que nunc ibi sunt vel quoque per ipsum Franczkonem ac eius succesores in ipsis molendinis edificari poterint in futurum, excepto dumtaxat molendino sub castro Lublinensi dudum constructo, quod pro nostro dominio reservavimus et reservamus, atque piscina eidem adiacenti cum sex mansis liberis modo franconico mensuratis ac cum area libera, in qua domum, ubi voluerint pro se edificabit. Insuper attribuimus eidem Franczkoni et eius successoribus balneum, quod nunc ibi est vel quodquod edificare voluerint, crescente populo civitatis memorate, sed in ipso balneo vel in aliis si plura edificabuntur nos cum tota curia nostra cum inibi personaliter fuerimus constituti et nostri

dzierżyli i posiadali. Szósty denar czynszu od nich otrzymując i ze wszystkimi młynami i kołami młyńskimi, które teraz tam są albo także przez tegoż Franczka oraz jego następców w tychże młynach będą mogły być wybudowane, jedynie poza młynem dawniej wybudowanym pod miastem Lublinem, który zastrzegliśmy i zastrzegamy na naszą własność oraz ze stawem rybnym do niego przynależnym z sześcioma wolnymi łanami wymierzonymi miarą frankijską oraz z wolną działką, na której tam gdzie zechcą będą mogli wybudować dom dla siebie. Prócz tego przyznajemy temuż Franczkowi i jego następcom łaźnię, która teraz tam jest, albo którą będą mogli wznieść, gdy wzrośnie ludność wspomnianego miasta, lecz w samej łaźni lub w innych jeśli wiele [ich] zostanie wybudowanych my z całym naszym dworem, gdy tam będziemy przebywać osobiście albo nasi

successores quocienscumque voluerint sine denariorum dacione balneabuntur, n[obis ver]o vel nostris succesoribus de ipsa civitate recedentibus, nulli penitus sine precio licebit balneari. Volentes et in presentibus decernentes, quod idem Franczko et s[ui] successores [...] possidebunt omnia macella carnificum, quorum macellorum possessores moderni vel futuri in medio Quadragesime claves ipsorum macellorum coram Franczkone, advocato predicto et suis [successoribus ten]ebuntur presentare. Propterea predictus advocatus et sui successores habebunt omnis cameras pannorum, cramorum vel institarum atque salis, mensas panum, sutorum, piscium cum omnibus ortis, qu[i] [...] ad ipsam advocaciam pertinebant cum piscatura piscium ac pascuis animalium et lingnorum vectura intra limites civi-

następcy kiedy tylko zapragną bez opłat będą mogli się kąpać, gdy zaś my albo nasi następcy oddalimy się z tegoż miasta, zupełnie nikomu [wójt] nie pozwoli kąpać się bez opłaty, chcąc i obecnie postanawiając, aby tenże Franczko i jego następcy [...] będą posiadać wszystkie jatki, których posiadacze obecni i przyszli, klucze [do] tychże jatek w niedzielę Letare będą zobowiązani przedstawiać w obecności wspomnianego wójta Franczka i jego następców. Dlatego wspomniany wójt i jego następcy będą mieli wszystkie składy z suknem, towarów oraz soli, kramy z chlebem, rybami, ławy szewskie wraz z wszystkimi ogrodami, które do tegoż wójtostwa należały wraz z połowem ryb oraz pastwiska zwierząt oraz przewóz drzewa pomiędzy granicami wspomnianego miasta,

-tatis supradicte prout ab antiquo sunt limitate ac cum singulis utilitatibus, quas facere et excogitare pro sua utilitate poterit, iure Maydburgensi permitente. Insuper vendidimus eidem advocato et suis successoribus mactatorium, quod cutlow wlgariter nuncupatur, quod ubicumque voluerint collocabunt, que omnia supradicta debent esse libera ab omnibus solucionibus, exaccionibus, collectis, tributis, contribucionibus, dacionibus, serviciis, laboribus, vectura et conductu miliciali, quod przeuod wlagariter dicitur et a qualibet alia pensione, quocunque nomine censeatur penitus absoluta. Volumus eciam, ut nullus palatinorum, castellanorum et quorumlibet iudicum nostri regni cives predicte civitatis pro quacumque causa seu causis tam parvis, quam magnis puta furti, sanguinis, homicidii et aliis uni-

jak od dawna zostały oznaczone wraz ze wszystkimi użytkami, które mogą wykorzystać [i o które] mogą dbać dla swojego pożytku, ponieważ pozwala [na to] prawo magdeburskie. Ponadto sprzedajemy temuż wójtowi i jego następcom rzeźnię, którą nazywają pospolicie cutlow, którą gdziekolwiek zechcą będą mogli wznieść. Te wszystkie powyższe [użytki] powinny być wolne od wszystkich opłat, należności, kolekty, podatków, kontrybucji, świadczeń, danin, posług, prac, przewozu i przewodu zbrojnego, który zwą pospolicie przewód i od którychkolwiek innych opłat, jakimkolwiek tytułem są należne [od nich są] całkowicie zwolnione. Chcemy również, aby nikt z wojewodów, kasztelanów i jakichkolwiek sędziów naszego królestwa mieszczan wspomnianego miasta za jakąkolwiek sprawę czy sprawy tak mniejsze, jak większe, mianowicie kradzieże, przelanie krwi, zabójstwa i wszystkie inne,

-versis debeant iudicare, nisi advocatus supradictus et sui successores et non alio iure, nisi Thewthonico scilicet Maydburgensi. Advocatus eciam memoratus et sui succedanei coram predictis palatino, castellano, iudice qui pro tempore fuerint nullatenus respondebunt, nisi tantum coram nobis dum per literam nostram, sigillo nostro munitam evocati fuerint, tunc coram nobis stabunt et non aliter, de se querulantibus, respondebunt, nisi suo iure Thewthonico Maydburgensi, ut prefetur. Damus eciam eidem advocato et suis heredibus sextum mansum, sive de mansis supradicte civitatis sextum denarium censualem, iudicabit quoque omnes causas tam magnas, quam parvas prout ius advocacie predicte civitatis exigit et requirit, de quibus tercium denarium habebunt,

nie powinien sądzić jak tylko wspomniany wójt i jego następcy i nie na mocy innego prawa jak niemieckiego, mianowicie magdeburskiego. Także wspomniany wójt i jego następcy w obecności wspomnianych wojewody, kasztelana, sędziego, który będzie stosownie do okoliczności, żadną miarą nie będą odpowiadać, chyba że w naszej obecności, gdy zostaną pozwani naszym dokumentem umocnionym pieczęcią, wtedy staną przed nami, a nie inaczej gdy sami będą skarżyć, odpowiadać będą tylko wedle swojego prawa niemieckiego, jak wcześniej zostało [to] zapowiedziane. Dajemy również temuż wójtowi i jego dziedzicom szósty łan, czy też z łanów wspomnianego miasta szósty denar czynszowy, [wójt] sądzić będzie także wszystkie sprawy tak większe, jak mniejsze wedle [tego jak] władza wójtowska wspomnianego miasta żąda i wymaga, z których będą mieli trzeci denar,

duobus pro nobis reservatis. Ceterum volumus, ut provincialis, qui l[andw]oyt dicitur iudicio civitatis prelibate non plus, nisi tribus vicibus in anno prout moris et consuetudinibus est, presidebit. Insuper advocatus memoratus et sui posteri advocaciam predictam cum omnibus utilitatibus et iuribus hic expressis et non expressis, si qua ad ius Maydburgense pertinencia sunt obmissa, perpetuo, ut premittitur, possidebunt prout ipsius civitatis advocacie ius postulat et requirit. Ceterum promittimus presentibus et spondemus, quod nullum molendinum ibidem pro dominio nostro volumus construere seu edificare preter molendinum supradictum. Demum volumus et statuimus, quod cives sepedicte civitatis in molendinis advocati predicti brazea non

dwa zastrzegając dla nas. Prócz tego chcemy, aby wójt książęcy, którego zwą landwójtem przewodniczył sądowi miejskiemu nie więcej niż trzy razy do roku wedle tego, jaki jest zwyczaj i prawo. Prócz tego wspomniany wójt i jego następcy powyższe wójtostwo będą wiecznie posiadali ze wszystkimi użytkami i prawami tu wymienionymi i nie wymienionymi jeśli któreś z przynależności do prawa magdeburskiego zostały pominięte, jak zostało to wcześniej powiedziane wedle tego, jak władza wójtowska tegoż miasta domaga się i wymaga. Po za tym obiecujemy obecnie i przyrzekamy, że nie będziemy chcieli wznieść albo wybudować tam żadnego młyna oprócz poprzednio wymienionego. Wreszcie chcemy i postanawiamy, aby mieszczanie wspomnianego miasta w młynach wspomnianego wójta nie powinni mielić słodu jak tylko w poprzednio wymienionym naszym młynie,

debeant molere, nisi in molendino nostro supradicto, alia autem frumenta possunt molere, ubi placuerit ipsorum voluntate. Ut autem huiusmodi nostra vendicio et donacio stabilis atque firma perseveret prelibato Franczkoni et suis succedaneis presentem literam dari fecimus, nostri sigilli munimine roboratam in testimonium presencium premissorum pariter et futurorum. Actum in Cracovia, die Conversionis sancti Pauli, anno Domini Mo CCCo XLo IIo, presentibus hiis testibus: Spicimiro castellano, Ymrammo palatino, Johanne iura subcamerario Cracoviensibus, Sbigneo Cracoviensi, Ottone Polonie cancellariis, Hermanno archidiacono Lanciciensi et procuratore nostro tunc generali et aliis multis fidedignis. Datum per manus domini Sbignei cancellarii prenotati.

inne zaś zboża mogą mielić gdzie spodoba się [to] ich woli. Aby zaś ta nasza sprzedaż i darowizna pozostała trwałą i mocną dla wspomnianego Franczka i jego następców, nakazaliśmy, aby został dany obecny dokument, umocniony obecnie jak i na przyszłość wyciśnięciem naszej pieczęci. Zdziałane w Krakowie, w dzień nawrócenia świętego Pawła, w roku Pańskim tysiąc trzysta czterdziestym drugim, w obecności tychże świadków: Spycimira kasztelana, Imrama wojewody, Jana Jury podkomorzego krakowskich, Zbigniewa krakowskiego, Ottona wielkopolskiego kanclerzy, Hermana archidiakona łęczyckiego i naszego podówczas wielkorządcy i wielu innych godnych wiary. Dane przez ręce wyżej wspomnianego pana kanclerza Zbigniewa.

Rozbiór dyplomatycznyBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Tekst oryginalnyBezpośredni odnośnik do tego akapitu

[inwokacja] In nomine Domini amen. [arenga] Ea, que matura deliberacione sanoque consilio principum pro utilitate fieri permittuntur ipsis necesariis atestacione veridica scriptoque patenti pro commemoracione longinqua hominum, [quo]rum labilis est memoria debent caucius subveniri. [promulgacja] Proinde notum sit universis tam presentibus, quam futuris, quibus nosse fuerit opportunum, quod [intytulacja] nos Kazimirus Dei gracia rex Polonie, Cracovie, Sandomirie, Syradie, Lancicie, Cuyavie Pomoranieque dominus et heres, [dyspozycja] advocaciam in civitate Lublinensi ob quasdam necessitates nobis et nostro regno plerumque occurentes, viro provido et discreto Franczkoni civi de Maguntia vendidimus irrevocabiliter et expresse pro centum quadraginta marcis pragensium grossorum, quadraginta octo grossos pro marca qualibus computando, sibi et suis legittimis successoribus in perpetuum tenendam, habendam, donandam, vendendam, commutandam ac possidendam pro sua suorumque posterorum voluntate convertendam, nullo eis penitus preiudicante, cum omnibus utilitatibus, usibus, fructibus, proventibus, redditibus, censibus ac universis iuribus ad ipsam advocaciam ab antiquo spectantibus prout in antiquis privilegiis super eadem advocacia prius confectis plenius et lucidius continetur, videlicet cum villis Brunouiczi et Conopnicza wlgariter nuncupatis ac cum omnibus utilitatibus ad ipsas spectantibus prout in suis metis et terminis circumferencialiter sunt distincte ut limitate, quas iure advocacie tenebunt ac posidebunt. Sextum denarium censis in eisdem recipientes et cum omnibus molendinis atque rotis, que nunc ibi sunt vel quoque per ipsum Franczkonem ac eius succesores in ipsis molendinis edificari poterint in futurum, excepto dumtaxat molendino sub castro Lublinensi dudum constructo, quod pro nostro dominio reservavimus et reservamus, atque piscina eidem adiacenti cum sex mansis liberis modo franconico mensuratis ac cum area libera, in qua domum, ubi voluerint pro se edificabit. Insuper attribuimus eidem Franczkoni et eius successoribus balneum, quod nunc ibi est vel quodquod edificare voluerint, crescente populo civitatis memorate, sed in ipso balneo vel in aliis si plura edificabuntur nos cum tota curia nostra cum inibi personaliter fuerimus constituti et nostri successores quocienscumque voluerint sine denariorum dacione balneabuntur, n[obis ver]o vel nostris succesoribus de ipsa civitate recedentibus, nulli penitus sine precio licebit balneari. Volentes et in presentibus decernentes, quod idem Franczko et s[ui] successores [...] possidebunt omnia macella carnificum, quorum macellorum possessores moderni vel futuri in medio Quadragesime claves ipsorum macellorum coram Franczkone, advocato predicto et suis [successoribus ten]ebuntur presentare. Propterea predictus advocatus et sui successores habebunt omnis cameras pannorum, cramorum vel institarum atque salis, mensas panum, sutorum, piscium cum omnibus ortis, qu[i] [...] ad ipsam advocaciam pertinebant cum piscatura piscium ac pascuis animalium et lingnorum vectura intra limites civitatis supradicte prout ab antiquo sunt limitate ac cum singulis utilitatibus, quas facere et excogitare pro sua utilitate poterit, iure Maydburgensi permitente. Insuper vendidimus eidem advocato et suis successoribus mactatorium, quod cutlow wlgariter nuncupatur, quod ubicumque voluerint collocabunt, que omnia supradicta debent esse libera ab omnibus solucionibus, exaccionibus, collectis, tributis, contribucionibus, dacionibus, serviciis, laboribus, vectura et conductu miliciali, quod przeuod wlagariter dicitur et a qualibet alia pensione, quocunque nomine censeatur penitus absoluta. Volumus eciam, ut nullus palatinorum, castellanorum et quorumlibet iudicum nostri regni cives predicte civitatis pro quacumque causa seu causis tam parvis, quam magnis puta furti, sanguinis, homicidii et aliis universis debeant iudicare, nisi advocatus supradictus et sui successores et non alio iure, nisi Thewthonico scilicet Maydburgensi. Advocatus eciam memoratus et sui succedanei coram predictis palatino, castellano, iudice qui pro tempore fuerint nullatenus respondebunt, nisi tantum coram nobis dum per literam nostram, sigillo nostro munitam evocati fuerint, tunc coram nobis stabunt et non aliter, de se querulantibus, respondebunt, nisi suo iure Thewthonico Maydburgensi, ut prefetur. Damus eciam eidem advocato et suis heredibus sextum mansum, sive de mansis supradicte civitatis sextum denarium censualem, iudicabit quoque omnes causas tam magnas, quam parvas prout ius advocacie predicte civitatis exigit et requirit, de quibus tercium denarium habebunt, duobus pro nobis reservatis. Ceterum volumus, ut provincialis, qui l[andw]oyt dicitur iudicio civitatis prelibate non plus, nisi tribus vicibus in anno prout moris et consuetudinibus est, presidebit. Insuper advocatus memoratus et sui posteri advocaciam predictam cum omnibus utilitatibus et iuribus hic expressis et non expressis, si qua ad ius Maydburgense pertinencia sunt obmissa, perpetuo, ut premittitur, possidebunt prout ipsius civitatis advocacie ius postulat et requirit. Ceterum promittimus presentibus et spondemus, quod nullum molendinum ibidem pro dominio nostro volumus construere seu edificare preter molendinum supradictum. Demum volumus et statuimus, quod cives sepedicte civitatis in molendinis advocati predicti brazea non debeant molere, nisi in molendino nostro supradicto, alia autem frumenta possunt molere, ubi placuerit ipsorum voluntate. [korroboracja] Ut autem huiusmodi nostra vendicio et donacio stabilis atque firma perseveret prelibato Franczkoni et suis succedaneis presentem literam dari fecimus, nostri sigilli munimine roboratam in testimonium presencium premissorum pariter et futurorum. [datacja] Actum in Cracovia, die Conversionis sancti Pauli, anno Domini Mo CCCo XLo IIo, [lista świadków] presentibus hiis testibus: Spicimiro castellano, Ymrammo palatino, Johanne iura subcamerario Cracoviensibus, Sbigneo Cracoviensi, Ottone Polonie cancellariis, Hermanno archidiacono Lanciciensi et procuratore nostro tunc generali et aliis multis fidedignis. [datum per manus] Datum per manus domini Sbignei cancellarii prenotati.

TłumaczenieBezpośredni odnośnik do tego akapitu

[inwokacja] W imię Pana amen. [arenga] To powinno przezorniej przychodzić z pomocą, co dzięki wyważonemu namysłowi i rozsądnej radzie władców pozwala stać się dla pożytku prawdziwym świadectwem dla ich krewnych i jawnym pismem dla dłuższego wspomnienia ludzi, których pamięć jest przemijająca. [promulgacja] Dlatego niech będzie wiadomym wszystkim tak obecnym, jak przyszłym, którzy będą mieli możliwość poznać, że [intytulacja] my Kazimierz z łaski Boga król Polski, Krakowa, Sandomierza, Sieradza, Łęczycy, Kujaw oraz pan i dziedzic Pomorza, [oznajmiamy] [dyspozycja] ponieważ pojawiły się liczne potrzeby dla nas i naszego królestwa, sprzedajemy jawnie i nieodwołalnie wójtostwo w mieście Lublinie, opatrznemu i przezornemu mężowi Franczkowi mieszczaninowi z Moguncji za sto czterdzieści kóp groszy praskich, czterdzieści osiem groszy na kopę, jemu oraz jego prawnym następcom na wieczne dzierżenie, zachowanie, darowanie, sprzedawanie, zamienianie i posiadanie oraz obracanie [nim] wedle swojej woli oraz swoich potomków, w niczym im całkowicie nie ograniczając prawa, ze wszystkimi użytkami, pożytkami, korzyściami, dochodami, przychodami, podatkami oraz z wszelkimi prawami przynależnymi od dawna do tegoż wójtostwa, jak wedle tego jak jest pełniej i jaśniej zawarte w dawnych przywilejach dotyczących tegoż wójtostwa wcześniej udzielonych, mianowicie z wsiami zwanymi pospolicie Bronowicą i Konopnicą oraz ze wszystkimi użytkami przynależącymi do nich, wedle tego, jak w ich granicach i [na ich] obszarach wkoło są wyodrębnione jak i oznaczone, które na mocy władzy wójtowskiej dzierżyli i posiadali. Szósty denar czynszu od nich otrzymując i ze wszystkimi młynami i kołami młyńskimi, które teraz tam są albo także przez tegoż Franczka oraz jego następców w tychże młynach będą mogły być wybudowane, jedynie poza młynem dawniej wybudowanym pod miastem Lublinem, który zastrzegliśmy i zastrzegamy na naszą własność oraz ze stawem rybnym do niego przynależnym z sześcioma wolnymi łanami wymierzonymi miarą frankijską oraz z wolną działką, na której tam gdzie zechcą będą mogli wybudować dom dla siebie. Prócz tego przyznajemy temuż Franczkowi i jego następcom łaźnię, która teraz tam jest, albo którą będą mogli wznieść, gdy wzrośnie ludność wspomnianego miasta, lecz w samej łaźni lub w innych jeśli wiele [ich] zostanie wybudowanych my z całym naszym dworem, gdy tam będziemy przebywać osobiście albo nasi następcy kiedy tylko zapragną bez opłat będą mogli się kąpać, gdy zaś my albo nasi następcy oddalimy się z tegoż miasta, zupełnie nikomu [wójt] nie pozwoli kąpać się bez opłaty, chcąc i obecnie postanawiając, aby tenże Franczko i jego następcy [...] będą posiadać wszystkie jatki, których posiadacze obecni i przyszli, klucze [do] tychże jatek w niedzielę Letare będą zobowiązani przedstawiać w obecności wspomnianego wójta Franczka i jego następców. Dlatego wspomniany wójt i jego następcy będą mieli wszystkie składy z suknem, towarów oraz soli, kramy z chlebem, rybami, ławy szewskie wraz z wszystkimi ogrodami, które do tegoż wójtostwa należały wraz z połowem ryb oraz pastwiska zwierząt oraz przewóz drzewa pomiędzy granicami wspomnianego miasta, jak od dawna zostały oznaczone wraz ze wszystkimi użytkami, które mogą wykorzystać [i o które] mogą dbać dla swojego pożytku, ponieważ pozwala [na to] prawo magdeburskie. Ponadto sprzedajemy temuż wójtowi i jego następcom rzeźnię, którą nazywają pospolicie cutlow, którą gdziekolwiek zechcą będą mogli wznieść. Te wszystkie powyższe [użytki] powinny być wolne od wszystkich opłat, należności, kolekty, podatków, kontrybucji, świadczeń, danin, posług, prac, przewozu i przewodu zbrojnego, który zwą pospolicie przewód i od którychkolwiek innych opłat, jakimkolwiek tytułem są należne [od nich są] całkowicie zwolnione. Chcemy również, aby nikt z wojewodów, kasztelanów i jakichkolwiek sędziów naszego królestwa mieszczan wspomnianego miasta za jakąkolwiek sprawę czy sprawy tak mniejsze, jak większe, mianowicie kradzieże, przelanie krwi, zabójstwa i wszystkie inne, nie powinien sądzić jak tylko wspomniany wójt i jego następcy i nie na mocy innego prawa jak niemieckiego, mianowicie magdeburskiego. Także wspomniany wójt i jego następcy w obecności wspomnianych wojewody, kasztelana, sędziego, który będzie stosownie do okoliczności, żadną miarą nie będą odpowiadać, chyba że w naszej obecności, gdy zostaną pozwani naszym dokumentem umocnionym pieczęcią, wtedy staną przed nami, a nie inaczej gdy sami będą skarżyć, odpowiadać będą tylko wedle swojego prawa niemieckiego, jak wcześniej zostało [to] zapowiedziane. Dajemy również temuż wójtowi i jego dziedzicom szósty łan, czy też z łanów wspomnianego miasta szósty denar czynszowy, [wójt] sądzić będzie także wszystkie sprawy tak większe, jak mniejsze wedle [tego jak] władza wójtowska wspomnianego miasta żąda i wymaga, z których będą mieli trzeci denar, dwa zastrzegając dla nas. Prócz tego chcemy, aby wójt książęcy, którego zwą landwójtem przewodniczył sądowi miejskiemu nie więcej niż trzy razy do roku wedle tego, jaki jest zwyczaj i prawo. Prócz tego wspomniany wójt i jego następcy powyższe wójtostwo będą wiecznie posiadali ze wszystkimi użytkami i prawami tu wymienionymi i nie wymienionymi jeśli któreś z przynależności do prawa magdeburskiego zostały pominięte, jak zostało to wcześniej powiedziane wedle tego, jak władza wójtowska tegoż miasta domaga się i wymaga. Po za tym obiecujemy obecnie i przyrzekamy, że nie będziemy chcieli wznieść albo wybudować tam żadnego młyna oprócz poprzednio wymienionego. Wreszcie chcemy i postanawiamy, aby mieszczanie wspomnianego miasta w młynach wspomnianego wójta nie powinni mielić słodu jak tylko w poprzednio wymienionym naszym młynie, inne zaś zboża mogą mielić gdzie spodoba się [to] ich woli. [korroboracja] Aby zaś ta nasza sprzedaż i darowizna pozostała trwałą i mocną dla wspomnianego Franczka i jego następców, nakazaliśmy, aby został dany obecny dokument, umocniony obecnie jak i na przyszłość wyciśnięciem naszej pieczęci. [datacja] Zdziałane w Krakowie, w dzień nawrócenia świętego Pawła, w roku Pańskim tysiąc trzysta czterdziestym drugim, [lista świadków] w obecności tychże świadków: Spycimira kasztelana, Imrama wojewody, Jana Jury podkomorzego krakowskich, Zbigniewa krakowskiego, Ottona wielkopolskiego kanclerzy, Hermana archidiakona łęczyckiego i naszego podówczas wielkorządcy i wielu innych godnych wiary. [datum per manus] Dane przez ręce wyżej wspomnianego pana kanclerza Zbigniewa.