Modele 3D
Piec Hoffmanowski
Piec jest niezbędny do wypału surowej, wysuszonej cegły, która uzyskuje w ten sposób odpowiednią twardość i odporność na warunki atmosferyczne. Typ starszy to „piec podłogowy”, w którym wypał odbywał się w czeluści ziemnej. W II poł. XIX w. rozpowszechnił się piec hoffmanowski, w którym wypał odbywał się w cyklu okrężnym. Piec – ceglana budowla na planie owalu, posiadał kilkanaście komór. W każdej z nich cegła znajdowała się w innej fazie wypału. Pożądana maksymalna temperatura wypału to 1000 – 1200 ˚C.
Lada
Niewielki dźwig, używany do podnoszenia dużych ciężarów, przy użyciu niewielkiej siły. W cegielni używany m. in. do podnoszenia szybrów w piecu.
Taczka na glinę
Do transportu gliny na terenie cegielni.
Taczka do wożenia gotowych cegieł
Do transportu cegieł na terenie cegielni, o charakterystycznym płaskim dnie.
Stół formierski
Drewniany stół z wysokimi krawędziami, do przesypywania formy piachem.
Wagoniki
Sposób transportu gliny na terenie cegielni, z wyrobiska do sznajdra i ze sznajdra do formiarek, popychane przez pracowników.