Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Isaac Bashevis Singer (1904–1991)

Isaac Bashevis Singer (1904–1991)

Isaac Bashevis Singer, wybitny pisarz, laureat literackiej Nagrody Nobla, urodził się 14 lipca 1904 roku w Leoncinie pod Warszawą jako Icchok Zynger. Był synem rabina. Większość swoich utworów napisał w języku jidysz. Duża część jego twórczości jest związana ze wspomnieniami z Polski, którą opuścił przed II wojną światową. Zmarł  24 lipca 1991 roku w Miami na Florydzie.
 

Czytaj więcej

Biłgoraj – sztetl

Biłgoraj – sztetl


Początek osadnictwa żydowskiego na ziemi biłgorajskiej przypada na XVI wiek. Przybyli tu wtedy Żydzi aszkenazyjscy, trudniący się przede wszystkim handlem i rzemiosłem.

Czytaj więcej

Biłgoraj – architektura drewniana

Biłgoraj – architektura drewniana

Biłgoraj został założony jako nowe miasto na tzw. surowym korzeniu. Centrum miasta stanowił kwadratowy rynek, w którego pierzejach stanęły parterowe, drewniane domy z podcieniem w szczycie – typowe dla zabudowy większości miasteczek w regionie. Drewniany był też ratusz, wokół którego postawiono kramy i stragany.

Czytaj więcej

Biłgoraj – historia miasta

Biłgoraj – historia miasta

Śladami Opowiadań Singera – projekt

Biłgoraj został założony jako prywatne miasto w 1578 roku dzięki staraniom Adama Gorajskiego. Prawa miejskie nadał mu król Stefan Batory w przywileju lokacyjnym wydanym we Lwowie 10 września 1578 roku. Po śmierci Adama Gorajskiego Biłgoraj odziedziczył po nim syn Zbigniew. W 1611 roku wystąpił on do króla Zygmunta III Wazy z prośbą o potwierdzenie przywileju lokacyjnego. Kolejnym właścicielem miasta został Teodor Gorajski. Gdy zmarł bezpotomnie, miasto objęła Teofila Rejowa, jedna z córek Zbigniewa. Po tych rządach miasto było zadłużone, wobec czego w 1693 roku właścicielka sprzedała Biłgoraj wraz z okolicznymi dobrami Stanisławowi Antoniemu Szczuce, referendarzowi koronnemu. W 1735 roku miasto znalazło się w posiadaniu Potockich. Od 1806 roku właścicielem Biłgoraja był Stanisław Nowakowski, po czym miasto przejął Walerian Płatonow. Po upadku powstania styczniowego, w 1864 roku Biłgoraj został sprzedany rządowi rosyjskiemu i stał się miastem powiatowym.

Czytaj więcej