Po pierwszym rozbiorze Polski powstały w wielu miastach kraju Komisje Dobrego Porządku, których celem była poprawa i uporządkowanie sytuacji organizmów miejskich. W Lublinie Komisja Boni Ordinis powstała w 1780 roku. Zmiany przestrzenne wymagały informacji o stanie tejże przestrzeni. Dlatego też w 1783 roku powstał przedstawiany plan, którego autorem był Stanisław Jan Nepomucen Łęcki, geometra lubelskiego Trybunału Koronnego.
Artykuły ze słowem kluczowym "kartografia"
Plan, w skali 1:8000, przedstawia obszar miasta i przedmieść oraz okolicznych wsi (Rury, Czechówka, Tatary, Bronowice). Szczegółowo przedstawiona jest sieć dróg poza miastem, jak i w samym mieście. Część ulic ma podane nazwy, widoczny jest także odmienny układ komunikacyjny.
26 listopada 1715 roku w Tarnogrodzie zawiązano konfederację, której nadrzędnym celem było usunięcie Sasów z Polski. Walki konfederatów z wojskami saskimi przerywane były rokowaniami. Jedne z tychże rozmów były prowadzone w Lublinie i przy tej okazji powstał prezentowany plan, który jest swoistym informatorem dla uczestników negocjacji.
Dawne plany miast są często obiektem zainteresowania szerokiego grona odbiorców. Z oczywistych względów interesują się nimi historycy, dla których stanowią cenny, nieraz unikalny, a nieraz uzupełniający materiał źródłowy. Po dawne plany sięgają geografowie badający zmiany w środowisku, a dla kartografów takie plany są zabytkami i świadectwami rozwoju ich nauki. Jak zabytki traktują je również kolekcjonerzy-antykwaryści, którzy doceniają walory graficzne i artystyczne planów. Wreszcie plany są często przedmiotem zainteresowania mieszkańców danych miast, dla których dawny obraz znanych im z autopsji miejsc jest niezwykle ciekawy.
Druga połowa XIX wieku to okres intensywnego rozwoju miasta. Procesy uprzemysłowienia powodują też zmiany demograficzne. Znaczna dynamika zmian skłoniła władze miasta do opracowania planu regulacyjnego i nowej koncepcji rozwoju przestrzennego Lublina.