Lublin i Lubelszczyzna od zarania polskiego piśmiennictwa zajmowały znaczącą pozycję na mapie literackiej kraju. Poezja wyraziście i w sposób znaczący wpisuje się w kulturowy charakter Lublina, co czyni nasze miasto miejscem wyjątkowym na mapie Polski.
Rok 1918 przyniósł tak oczekiwaną przez Polaków niepodległość. Siódmego listopada powstał w Lublinie Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej, na którego czele stanął Ignacy Daszyński. Cztery dni później Ignacy Daszyński i Edward Rydz-Śmigły wyruszyli do Warszawy przekazać władzę Józefowi Piłsudskiemu. Groźna ofensywa armii rosyjskiej w 1920 roku szczęśliwie miasto ominęła i wreszcie, w burzliwym klimacie zaostrzającej się walki politycznej, rozpoczęła się budowa nowego państwa i nowego Lublina. Miasto podjęło próby kreowania swego wizerunku. W 1934 roku został wydany afisz propagandowy o Lublinie, a dwa lata później Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego zatwierdziło herb Lublina (przedstawiający kozła stojącego na zielonej murawie opartego o krzew winny). Jedenastego czerwca 1939 roku odbyły się pierwsze Dni Lublina.
Fotograf, zasłużony mieszkaniec Lublina, ojciec Julii i Edwarda Hartwigów.
Wspomnienia Edwarda Hartwiga, Julii Hartwig i Ewy Hartwig-Fijałkowskiej.
Edward Hartwig jest autorem trzydziestu albumów fotograficznych. Najbardziej znanym i przełomowym dla fotografii polskiej był album Fotografika. Edward Hartwig wydał także cztery albumy z fotografiami Lublina (w 1955, 1956, 1983 i 1997 roku). Do trzech z nich, między innymi Lublin i okolice. Wspomnienie, wstępy napisała jego siostra, Julia Hartwig. Również cztery albumy (w tym jeden przygotowany wraz z córką, Ewą Hartwig-Fijałkowską) artysta poświęcił Kazimierzowi Dolnemu.
W 2009 roku podczas II edycji Festiwalu Miasto Poezji organizowanego przez Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN” Julia Hartwig została uhonorowana nagrodą Kamień. Nagroda jest przyznawana za wybitny dorobek poetycki. W swej nazwie nawiązuje do tytułu debiutanckiego tomu Józefa Czechowicza, który ukazał się drukiem w 1927 roku w Lublinie. Pierwszym laureatem nagrody, przyznawanej od roku 2008 był Ryszard Krynicki.
Mapa lubelskich adresów zamieszkania Julii Hartwig i jej rodziny wraz z archiwalną historią poszczególnych obiektów.
Anna Kamieńska była najbliższą koleżanką Julii Hartwig w okresie gimnazjalnym. Poetka w wielu wypowiedziach wspomina dom Anny Kamieńskiej na ulicy Wieniawskiej i swoje pobyty w nim:
Anna Kamieńska była moją najbliższą przyjaciółką od wczesnych lat szkolnych. W jej rodzinie zawsze znajdowałam w jakimś sensie schronienie. Ponieważ dosyć wcześnie utraciłam matkę – miałam wtedy 9 lat – więc taki pobyt w domu, gdzie były trzy córki, matka i była właśnie moja przyjaciółka, nadomiar pisząca podobnie jak ja wiersze, to było wielkie szczęście mojego dzieciństwa późnego.
Ta przyjaźń przetrwała bardzo wiele. Oczywiście z czasem troszeczkę osłabła. Byłyśmy w różnych środowiskach, ja sporo byłam poza Polską, ale te więzi były zawsze bardzo między nami bliskie. To była osoba bardzo niezwykła, bardzo pracowita, bardzo utalentowana, której droga życiowa była wcale nie taka łatwa i dotyczyła także spraw teologii, religii, do której początkowo miała bardzo wielkie zastrzeżenia.
Julia Hartwig rozpoczęła naukę w szkole podstawowej przy katedrze w Lublinie. Kontynuowała ją w Gimnazjum im. Unii Lubelskiej. Tam też w 1939 roku zdała maturę.
Rodzina Julii Hartwig trafiła do Lublina po 1918 roku, po rewolucji bolszewickiej. Julia Hartwig urodziła się jako najmłodsze dziecko Marii i Ludwika Hartwigów. Miała czwórkę rodzeństwa – siostry: Helenę i Zofię oraz braci: Walentego i Edwarda.
Julia Hartwig urodziła się w Lublinie. Jej rodzina mieszkała początkowo w kamienicy przy ulicy Staszica 2. Następnie, po wielokrotnych przenosinach, na ulicy Narutowicza 23. Najbardziej znanym adresem kojarzonym z rodziną Hartwigów był adres podwórka pomiędzy ulicami Peowiaków 2 (dawniej Szpitalna 2) i Narutowicza 19. W tym miejscu znajdował się słynny zakład fotograficzny Hartwigów – początkowo prowadzony przez Ludwika Hartwiga, a następnie przejęty przed Edwarda Hartwiga.
Poetka, pisarka, eseistka, tłumaczka z języka francuskiego i angielskiego, autorka wielu tomów poetyckich, wstępów do albumów Edwarda Hartwiga, książek dla dzieci.
Julia Hartwig – jedna z najbardziej uznanych współczesnych polskich poetek, także pisarka, eseistka, tłumaczka z języka francuskiego i angielskiego, autorka wstępów do albumów Edwarda Hartwiga.
Julia Hartwig urodziła się 14 sierpnia 1921 roku w Lublinie. Tutaj ukończyła szkołę podstawową i średnią, w 1939 roku zdała egzamin maturalny. W Lublinie, na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, rozpoczęła studia, następnie przeniosła się do Warszawy. Wielokrotnie przebywała za granicą, gdzie kontynuowała pracę literacką, pisząc własne utwory poetyckie, a także pracując nad przekładami, między innymi z literatury francuskiej.
Poetka ma w dorobku ponad 25 tomów wierszy, jest także autorką szkiców, felietonów, poematów prozą, monografii pisarzy i poetów, z których za najważniejszą uważa się monografię poświęconą Apollinaire'owi.
Spacer po Lublinie z Julią Hartwig odbył się 12 maja 2006 roku. Był częścią trzydniowego pobytu poetki w Lublinie.
Julia Hartwig urodziła się w Lublinie w 1921 roku. Rodzinne miasto na stałe opuściła po zakończeniu II wojny światowej – w 1946 roku. Jednak mieszkając w Warszawie, wielokrotnie powracała do miasta rodzinnego. Okazją były spotkania autorskie, promocje książek, festiwale poetyckie. W ostatnim czasie poetka najczęściej przyjeżdżała do Lublina na zaproszenie Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN”. Wizyty Julii Hartwig w Lublinie miały miejsce w 1996, 2001, 2004, 2006, 2009, 2011, 2012 i 2014 roku.
Recenzje tomów poetyckich, wywiady, filmy i opracowania dotyczące twórczości Julii Hartwig.
Wspomnienie Julii Hartwig zebrane w ramach programu Historia Mówiona.
