Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Władysław Panas (1947–2005)

Władysław Panas (1947–2005)

Władysław Panas urodził się 28 marca 1947 roku w Dębicy (powiat kołobrzeski). Zmarł 24 stycznia 2005 roku w Lublinie. Był profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie kierował Katedrą Teorii Literatury. Zajmował się kulturą i sztuką pogranicza, uważając, że najciekawsze zjawiska i procesy kulturotwórcze zachodzą właśnie na pograniczu. Stąd jego zainteresowania prawosławiem, teologią ikony, obecnością tematów żydowskich w polskiej literaturze czy też osobą Jakuba Franka, który ogłosił się Mesjaszem.

Czytaj więcej

Władysław Panas – Władysław Panas i Czechowicz

Władysław Panas – Władysław Panas i Czechowicz

Władysława Panasa czytanie Czechowicza

W tej szczególnej chwili, jaką jest 70. rocznica śmierci Czechowicza, do rąk czytelników trafia nowy numer „Scriptores” z tekstami Władysława Panasa związanymi z twórczością poety. Obok Schulza była to jego druga wielka fascynacja literacka.

Pierwsze odniesienia do twórczości Czechowicza można odnaleźć już w esejach Brama (1994) i Oko Cadyka (1994). W planach Panasa stanowiły one fragment większej całości, którą określał jako rodzaj przewodnika po „magicznym Lublinie”. Teksty te w latach następnych zostały uzupełnione o eseje Daas i Jeździec Niebieski, które również miały znaleźć się w tej publikacji. Niestety, ta niezwykła książka za życia autora nie doczekała się wydania. Dopiero w roku 2009 w numerze „Scriptores”, w którym znalazły się wszystkie teksty Panasa odnoszące się do Lublina, została podjęta próba rekonstrukcji zawartości tego przewodnika.

Fakt, że Władysław Panas do tworzonej przez siebie narracji o Lublinie wprowadza wątki związane z twórczością Czechowicza, świadczy, jak ważną rolę przypisywał jego poezji w kreowanym przez siebie opisie miasta. W eseju Brama Panas dokonał głębokiej analizy symbolicznego znaczenia zrobionych przez Czechowicza w 1934 roku dwóch fotografii Bramy Grodzkiej. W tekście tym nawiązuje również do wiersza Czechowicza wąwozy czasu. Natomiast w eseju Oko Cadyka przywołuje jego wiersze Ulica Szeroka i Wieniawa.

Czytaj więcej

Archiwum Władysława Panasa – spis nr 2. Czechowicz

Archiwum Władysława Panasa – spis nr 2. Czechowicz

Archiwum prof. Władysława Panasa stanowi tak naprawdę jego spuściznę – wyraz rozległych zainteresowań, których efektem jest bogata twórczość. Porządkowanie materiałów rozpoczęło się w 2006 roku i nastąpiło po wstępnej selekcji teczek, zeszytów, notesów i luźnych kartek, zgromadzonych w szufladach potężnego biurka oraz pudełkach archiwalnych, wstępnie zresztą przez prof. Panasa opisanych.

Czytaj więcej

Władysław Panas – Władysław Panas i Lublin

Władysław Panas – Władysław Panas i Lublin

„Na tropie Niebieskiego jeźdźca – nieukończonego przewodnika po Lublinie Władysława Panasa”. Tekst Tomasza Pietrasiewicza opublikowany w 33 numerze „Scriptores”: „PANAS. Lublin jest księgą. Władysława Panasa opisywanie Lublina”

Czytaj więcej