Jerzy Siennicki (1886–1956) – inżynier, architekt oraz konserwator zabytków. Jest autorem wielu projektów w Lublinie, m.in. przebudował gmach Poczty Głównej przy Krakowskim Przedmieściu, zaprojektował Gimnazjum Biskupie przy ulicy Krzywej 2 oraz kościół pw. św Teresy.
Artykuły ze słowem kluczowym "Temat: Ludzie"
Poeta, prozaik, tłumacz, dziennikarz, felietonista; zwany także poetą buntu, kontestatorem. Jeden z najpopularniejszych poetów formacji „BruLionu”.
Litewski pisarz, publicysta, prozaik, poeta i dramaturg, tłumacz z litewskiego na rosyjski. Pisał sztuki teatralne i scenariusze dla litewskich łotewskich i estońskich filmów obyczajowych. Pracował w Instytucie Języka Litewskiego i Literatury oraz w Litewskiej Wytwórni Filmowej. Przez wiele lat był prezesem Towarzystwa Żydów na Litwie, a take członkiem rady Sajudisu. Autor sagi Żydów zamieszkujących miasteczka dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego, wydawanej przez "Pogranicze": Koziołek za dwa grosze (1994), Nie odwracaj twarzy od śmierci (2001), Park niepotrzebnych Żydów (2004).
Jakub Balin (zm. 1623) – murator, architekt renesansu lubelskiego. Najważniejszą realizacją architektoniczną Jakuba Balina jest przebudowa fary pw. śś. Jana Chrzciciela i Bartłomieja Apostoła w Kazimierzu Dolnym. W Lublinie był autorem przebudowy kościoła oo. bernardynów pw. Nawrócenia św. Pawła, kościoła pw. Matki Boskiej Szkaplerznej należącego do zakonu karmelitów bosych (dzisiejszy ratusz) oraz dworu Rafała Leszczyńskiego przy kościele karmelitów bosych.
Antonio Corazzi (1792–1877), architekt włoskiego pochodzenia, przybył do Polski z inicjatywy Stanisława Staszica, działał tu w latach 1818–1847, m.in. jako budowniczy miasta Warszawy. Autor projektów budynków użyteczności publicznej, m.in. gmachu Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie, gmachu Teatru Wielkiego w Warszawie, autor projektu regulacji placu Bankowego w Warszawie. W Lublinie pracował przy przebudowie furty jezuickiej w Wieżę Trynitarską oraz przy przebudowie fasady archikatedry.
Paweł Antoni Fontana (1696–1765) – architekt pochodzący z Włoch, z okolic jeziora Como. Jeden z przedstawicieli architektury barokowej w Polsce, nadworny architekt Pawła Sanguszki, tworzący głównie na Lubelszczyźnie i Podlasiu. Zaprojektował kościół parafialny w Lubartowie, kościół popauliński we Włodawie, kościół popijarski pw. Rozesłania Apostołów w Chełmie oraz kościół i klasztor misjonarzy w Zasławiu. W Lublinie zaprojektował kościół i klasztor karmelitów trzewiczkowych przy ulicy Biernackiego. Przypuszcza się także, że w jego pracowni była projektowana kapliczka znajdująca się przy ulicy Peowiaków.
Henryk Marconi (1792–1863), architekt włoskiego pochodzenia, działający głównie w Warszawie. W Lublinie przebudował pałac Lubomirskich na placu Litewskim.
Karol Kozłowski (1847–1902) – architekt działający głównie w Warszawie. Dla Lublina zaprojektował gmach Teatru im. J. Osterwy przy ulicy Narutowicza.
Gustaw Landau-Gutenteger (1870–1917) – architekt miasta Łodzi. Dla Lublina zaprojektował gmach Kasy Przemysłowców Lubelskich na rogu ulicy Kołłątaja i Krakowskiego Przedmieścia – dzisiejszy hotel Lublinianka.
Lubelski inżynier i właściciel Fabryki Wag