Dzielnica Zemborzyce położona jest około 10 kilometrów na południowy zachód od centrum Lublina, na wschodnich rubieżach łagodnie pofalowanej, porozcinanej polami Równiny Bełżyckiej. Zemborzyce, jako jedna z podlubelskich wsi powstała około XIV wieku. Była to wieś królewska, stąd liczne, często bardzo szczegółowe, wzmianki na jej temat w szeroko pojętych źródłach historycznych.
Artykuły ze słowem kluczowym "Temat: Dzielnice i ulice Lublina"
Nazwa „Kalinowszczyzna” występuje w źródłach od 1 połowy XVIII wieku, jest nazwą dzierżawczą i wywodzi się od nazwiska Kalinowskich, podobnie jak Sierakowszczyzna od właścicieli Sierakowskich. Znajdowały się tu jurydyki świeckie i duchowne wyłączone spod władzy miejskiej.
Ziemia, na której obecnie znajduje się dzielnica Czechów, często zmieniała swoich właścicieli. Od XIV wieku była w posiadaniu Stogniewa, rodziny Cebulków herbu Cielepała oraz Konińskich herbu Rawa, Jana Bychawskiego, Rafała Ożarowskiego, rodziny Gorajskich, Bielskich oraz Tarłów. Część obecnej dzielnicy została włączona w granice miasta Lublina w 1916 roku. Reszta terenu wsi Czechów decyzją MRN została przyłączona do miasta w 1959 roku.
Szlachta zainteresowana posiadłościami w pobliżu Lublina odkupowała ziemię od mieszczan, ale nie chciała poddawać się związanemu z nią prawu miejskiemu. Zabiegała więc u władców o zwolnienie tych ogrodów i placów od sądownictwa miejskiego i obciążeń na rzecz miasta, pragnąc uprawnień podobnych do gruntów królewskich, niezależnych od władz miejskich.
Wrotków po raz pierwszy pojawia się w źródłach pisanych w XIV wieku. Jego nazwa wiąże się prawdopodobnie z funkcjami obronnymi średniowiecznego grodu. Wrotków został przyłączony do Lublina w 1961 roku. Dzisiaj jego granice terytorialne wyznaczają: na północy tory PKP, na północnym wschodzie dzielnica Dziesiąta, na południowym wschodzie Abramowice, na południu Zalew Zemborzycki, a od strony zachodu – ulica Żeglarska i rzeka Bystrzyca.
Od zawsze trakt krakowski grał ważną rolę w życiu miasta. Na tej właśnie ulicy miało miejsce kilka doniosłych i brzemiennych w skutki faktów historycznych. Dawniej trakt krakowski obejmował teren dzisiejszych placów – Łokietka i Litewskiego, dlatego i te miejsca są tutaj prezentowane. Krakowskie Przedmieście jest obecnie główną ulicą Lublina.
Powstanie ulicy związane było z budową w XIV wieku kościoła i szpitala św. Ducha znajdującego się u zbiegu ulic Krakowskie Przedmieście i Świętoduskiej.
Osiedla Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej są potocznie zwane LSM albo Słonecznym Wzgórzem. Pierwsze budynki spółdzielni zostały oddane do użytku w 1959 roku. Były to bloki na osiedlu im. Adama Mickiewicza. Dziś LSM obejmuje obszar 242 ha. Składa się z siedmiu osiedli zaprojektowanych przez pięciu architektów, z których najbardziej kontrowersyjne to osiedle im. J. Słowackiego zaprojektowane przez Oskara Hansena. Osiedla Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej charakteryzuje niemal wzorcowe zespolenie architektury z ukształtowaniem terenu i zielenią. Przestrzeń osiedli jest urozmaicona rzeźbami powstałymi pod koniec lat 70. XX wieku jako pokłosie Lubelskich Spotkań Plastycznych.
Dzielnica obejmująca współcześnie tereny leżące w kwartale wyznaczonym przez ulice Fabryczną i Drogę Męczenników Majdanka od zachodu, ulicą Lotniczą od południa i rzeką Bystrzycą od północy. Wschodnie granice tego obszaru wyznaczają ulice Firlejowska i Majdan Tatarski.
Ulicy Żmigród przypisywany jest średniowieczny rodowód. Historycy w różny sposób tłumaczą pochodzenie nazwy. Analiza planów i widoków Lublina pozwala prześledzić przemieszczanie się nazwy wśród ulic położonych na średniowiecznym wzgórzu Żmigród. Dzisiejsza ulica Żmigród otrzymała swoją nazwę pod koniec XIX wieku.
Mapa dźwiękowa z audycjami o Lublinie jest elementem projektu “Opowieści o dzielnicach Lublina”.
Mapa zawiera 10 audycji radiowych dotyczących współczesnego życia w poszczególnych dzielnicach w Lublinie.
Mapa z audycjami uzupełnia mapę dźwiękową Lublina zawierającą najbardziej charakterystyczne dźwięki z przestrzeni miasta.
Mapa dźwiękowa Lublina z wierszami jest elementem projektu “Opowieści o dzielnicach Lublina”.
Na mapie zostały umieszczone wiersze o Lublinie autorstwa różnych poetów, powstałe w różnych okresach czasu.
Znaczniki na mapie zostały umieszczone w miejscach wspomnianych w wierszach. Mapa z wierszami o Lublinie uzupełnia mapę dźwiękową Lublina zawierającą najbardziej charakterystyczne dźwięki z przestrzeni miasta.
Mapa dźwiękowa Lublina jest elementem projektu “Opowieści o dzielnicach Lublina”. Mapa ma na celu upowszechnienie zarejestrowanych podczas projektu dźwięków składających się na krajobraz dźwiękowy Lublina. Krajobraz ten budują dźwięki charakterystyczne dla danego miejsca (w literaturze tamatu określane jako “soundmarks”): konkretnego punktu na mapie - obiektu, jego wnętrza albo jego otoczenia, ulicy, a nawet całego obszaru, np. dzielnicy. Na mapie umieszczono dźwięki, które w najbardziej rzeczywisty sposób oddają atmosferę dźwiękową Lublina.
Już od XIX wieku podejmowano próby uporządkowania doliny Czechówki. Budowana w latach 1954–1974 trasa szybkiego ruchu zniszczyła krajobraz i ekosystem rzeki.
Ulica Snopkowska stanowi jedną z ulic dzielnicy Wieniawa prowadzącą do niej od strony północnej.
Aleja Długosza jest ulicą biegnącą wzdłuż granicy Ogrodu Miejskiego, łączącą Aleje Racławickie z ulicą Leszczyńskiego. Droga ku Wieniawie powstała po wyznaczeniu ostatecznych granic terenu parku miejskiego.
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Dolnej Panny Marii 58.
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Dolnej Panny Marii 56.
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Dolnej Panny Marii 54.