Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Drukarnia Pawła Konrada w Lublinie (1630–1667)

Drukarnia Pawła Konrada w Lublinie (1630–1667)

Z Drukarni Pawła Konrada wyszedł pierwszy zachowany do dzisiaj lubelski druk w języku polskim, tj.  Słonecznik albo porównanie woli ludzkiej z wolą boską, a także pierwszy polski kalendarz wydrukowany w Lublinie. Badacze zajmujący się drukami konradowskimi różnią się znacząco w ocenie warsztatu Pawła Konrada. Drukarnia działała przez blisko czterdzieści lat, kilkakrotnie zmieniając właściciela. Istnieje hipoteza, według której ostatnim właścicielem sprzętu – już po opuszczeniu przez niego miasta – miała być wspólnota kalwińska w Słucku.

Czytaj więcej

Drukarnia Anny Konradowej w Lublinie (1636–1649)

Drukarnia Anny Konradowej w Lublinie (1636–1649)

Wdowa po Pawle Konradzie objęła w posiadanie drukarnię należącą do męża po jego śmierci w 1636 roku. W czasie zarządzania drukarnią przez Annę Konradową, wyszło z niej 61 druków sygnowanych jej imieniem, m.in. Pieśń nowa o Żydach lubelskich i sielanka Samuela Twardowskiego pt. Daphnis drzewem bobkowym. Badacze przypuszczają, że nieoznaczony imieniem wydawcy druk Talmud albo wiara żydowska Jana Achacego Kmity również pochodził z drukarni Anny Konradowej. Po 13 latach zarządzania drukarnią Anna sprzedała ją Janowi Wieczorkowiczowi.

Czytaj więcej

Drukarnia Jezuitów w Lublinie (1683–1773)

Drukarnia Jezuitów w Lublinie (1683–1773)

Po zamknięciu drukarni założonej przez Pawła Konrada, miejsce monopolisty na lubelskim rynku polskiej książki zajęła otwarta w 1683 roku Drukarnia Jezuitów. Przez blisko sto lat funkcjonowała, nie mając żadnej konkurencji. Oferta wydawnicza drukarni była ściśle podporządkowana kontrreformacyjnej działalności zakonu. Przeważały w niej wydawnictwa o charakterze religijnym i propagandowym. Z tekstów literackich, które wyszły z Drukarni Jezuitów, najwartościowsze były Komedie Franciszka Bohomolca.

Czytaj więcej

Drukarnia Trynitarzy w Lublinie (1781–1817)

Drukarnia Trynitarzy w Lublinie (1781–1817)

Zakon Trynitarzy przejął dawną Drukarnię Jezuitów z rąk Komisji Edukacji Narodowej w okresie rozbiorowym. Drukarnia wydawała teksty dotyczące rozgrywających się wydarzeń politycznych. Jej najważniejszym drukiem było Prawo polityczne narodu polskiego, czyli układ rządu Rzeczpospolitej. Po opuszczeniu Lublina przez ostatnich trynitarzy drukarnia została wydzierżawiona.

Czytaj więcej

Oficyna Kossakowskich w Lublinie (1846–1949)

Oficyna Kossakowskich w Lublinie (1846–1949)

Drukarnia Kossakowskich została założona przez Józefa Kossakowskiego, prowadzona przez jego syna Władysława, następnie jego żonę i córki, a w końcu przez zięcia jednej z nich. Przez cztery pokolenia pozostawała własnością rodziny, aby dopiero w latach 30. XX wieku przejść w ręce Jana Jóźwiakowskiego, który był ostatnim prawnym właścicielem drukarni przed jej upaństwowieniem.

 

Czytaj więcej

„Słonecznik albo porównanie woli ludzkiej z wolą Bożą” Jeremiasz (Hieronim) Drexelius (1630)

„Słonecznik albo porównanie woli ludzkiej z wolą Bożą” Jeremiasz (Hieronim) Drexelius (1630)

W roku 1630 z Oficyny Pawła Konrada wyszedł najstarszy polski druk lubelski: Słonecznik albo porownanie woli Ludzkiey z wola Boża. Ktore Piaćia kśiag Lácinskim ięzykiem opisał W. Oćiec Ieremiasz Drexelius Societatis Iesu. A na Polską mowe przetłumaczył/ y do druku podał Vrbanvs V a l l i s t i u s   d e   S t a r I  L a s W Lublinie, W Drukárni Páwłá Konradá Roku Páńskiego M.DC.XXX. Na następnej stronie umieszczona jest dedykacja: Naiasnieyszey Annie Katharzynie Polskiey y szwedzkiey krolewnie, Swey Miłośćiwey – łaski Bożey y Zdrowia.

 

Czytaj więcej