Franciszka Arnsztajnowa była jedną z najważniejszych osób w życiu Józefa Czechowicza. Daty ich urodzin dzielą 32 lata. Kiedy on stawał się gwiazdą awangardy, ona była już przebrzmiałą poetką Młodej Polski. Mimo tych różnic w 1934 roku (poetka miała wtedy 69 lat) wydali wspólnie poświęcony Lublinowi tomik Stare kamienie, a w 1939 roku napisali poetycki dwugłos pt. Razem. Kim była Franciszka Arnsztajnowa?
Animatorka kultury, pierwsza dyrektorka Wojewódzkiego Domu Kultury w Lublinie, wieloletnia przewodnicząca samorządu mieszkańców Starego Miasta.
Roman Vishniac urodził się w 1887 roku w Pawłowsku koło Sankt Petersburga, zmarł w 1990 roku w Nowym Jorku. Biolog i fotograf pochodzenia żydowskiego. Jeden z pionierów fotografii poklatkowej. Człowiek niezwykle wszechstronny, którego zainteresowania sięgały szeroko pojętej humanistyki. W latach 30. XX wieku stworzył obszerną dokumentację życia społeczności żydowskiej w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Był wówczas także w Lublinie.
Nechama Tec – profesor socjologii na University of Connecticut w Stamford. Jest autorką szeregu artykułów i książek podejmujących temat Zagłady.
Piotr Mitzner ur. 19 maja 1955 r. w Warszawie, polski teatrolog, poeta, eseista, pisarz. Syn Laryssy i Zbigniewa Mitznerów. Pseudonimy literackie: Jan Pławski, Jan Miciak.
Kabareciarz, autor tekstów i poeta. Współzałożyciel teatru Grupa Chwilowa i współtwórca jego spektakli do 1980 roku. Kolporter wydawnictw niezależnych. Przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Garwolinie.
Dziennikarz, publicysta, reżyser i scenarzysta filmów dokumentalnych, realizator programów telewizyjnych. Uczestnik finałów ogólnopolskich festiwali i wielu publicznych pokazów filmowych, wielokrotnie nominowany do nagród.
Ze wspomnień Nimroda Ariava zebranych w ramach programu Historia Mówiona.
Nimrod Szalom Ariav (Szulem Cygielman, Henryk Górski, Jerzy Eugeniusz Godlewski) urodził się 24 września 1926 w Lublinie.
Wybrane publikacje, wykłady i wypowiedzi Roberta Kuwałka.
Robert Kuwałek był osobą medialną. Jego głos pojawiał się wielokrotnie na antenie Radia Lublin. Robert występował często jako komentator aktualnych wydarzeń związanych z upamiętnianiem kolejnych rocznic zagłady lubelskiego getta, akcji Erntefest
oraz innych wydarzeń związanych z niemieckimi obozami zagłady na Lubelszczyźnie i akcją Reinhardt
. Robert był proszony o komentarz jako prelegent różnych konferencji i seminariów historycznych, autor lub prowadzący spotkania promujące kolejne pozycje związane z historią Żydów, ale także – jako zdeklarowany kucharz i znany smakosz, bywał gościem programów kulinarnych.
Wspomnienia bliskich, przyjaciół, współpracowników...
Lubelska powieściopisarka, poetka i tłumaczka. Urodziła się w 1777 roku w Stryjnie koło Piask.
Urodził się w 1784 roku w Brzostownicy koło Grodna. Generał brygady, właściciel ziemski.
Prawnik, społecznik, działacz syjonistyczny, prezes Judenratu.
Jakub Balin (zm. 1623) – murator, architekt renesansu lubelskiego. Najważniejszą realizacją architektoniczną Jakuba Balina jest przebudowa fary pw. śś. Jana Chrzciciela i Bartłomieja Apostoła w Kazimierzu Dolnym. W Lublinie był autorem przebudowy kościoła oo. bernardynów pw. Nawrócenia św. Pawła, kościoła pw. Matki Boskiej Szkaplerznej należącego do zakonu karmelitów bosych (dzisiejszy ratusz) oraz dworu Rafała Leszczyńskiego przy kościele karmelitów bosych.
Karol Bay (II poł. XVII w.–1740) – barokowy architekt, budowniczy i rzeźbiarz włoskiego pochodzenia.
Paweł Antoni Fontana (1696–1765) – architekt pochodzący z Włoch, z okolic jeziora Como. Jeden z przedstawicieli architektury barokowej w Polsce, nadworny architekt Pawła Sanguszki, tworzący głównie na Lubelszczyźnie i Podlasiu. Zaprojektował kościół parafialny w Lubartowie, kościół popauliński we Włodawie, kościół popijarski pw. Rozesłania Apostołów w Chełmie oraz kościół i klasztor misjonarzy w Zasławiu. W Lublinie zaprojektował kościół i klasztor karmelitów trzewiczkowych przy ulicy Biernackiego. Przypuszcza się także, że w jego pracowni była projektowana kapliczka znajdująca się przy ulicy Peowiaków.
Henryk Marconi (1792–1863), architekt włoskiego pochodzenia, działający głównie w Warszawie. W Lublinie przebudował pałac Lubomirskich na placu Litewskim.