W Lublinie do struktur Komunistycznej Partii Polski (KPP) należało około stu osób. Wszelka działalność, początkowo w ramach Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, a następnie Komunistycznej Partii Polski, była nielegalna i traktowana przez władze jako antypaństwowa, nigdy też nie została zalegalizowana. KPP w sposób radykalny występowała przeciwko nacjonalizmowi i dyskryminacji mniejszości.
Artykuły ze słowem kluczowym "polityka"
Mizrachii należała do Kongresu Syjonistycznego, podobnie jak Organizacja Ogólnych Syjonistów. Była formą pośrednią między świeckimi ugrupowaniami syjonistycznymi a partiami reprezentującymi Żydów religijnych, ortodoksyjnych.
W Lublinie pierwsze struktury organizacji Mizrachii powstały w 1920 roku.
W 1911 roku rozpoczęto przygotowania do utworzenia we Lwowie pierwszej syjonistycznej organizacji skautowej. Została ona powołana do życia w 1913 roku pod nazwą Haszomer Hacair (Młody Strażnik). W Lublinie pierwsza drużyna Haszomer Hacair została powołana do życia w 1916 roku. Haszomer Hacair powiązana była z Organizacją Ogólnych Syjonistów.
Poalej Syjon Lewica była syjonistycznym ugrupowaniem o charakterze lewicowym, bliska ideowo komunistom.
Poalej Syjon-Prawica największe wpływy miała w środowiskach lewicowej żydowskiej inteligencji, jak również wśród części robotników, rzemieślników, krawców, handlarzy oraz drobnych sklepikarzy.
Agudas Isroel (Związek Izraela) była ugrupowaniem politycznym o charakterze ortodoksyjnym.
Swoim działaniem obejmowała teren całej przedwojennej Rzeczypospolitej, ale najwięcej zwolenników posiadała na Lubelszczyźnie.
Organizacja Syjonistów-Rewizjonistów wywodzi się z Organizacji Ogólnych Syjonistów, której pierwsze struktury administracyjne w Lublinie zostały utworzone w 1917 roku.
Pierwsze struktury Organizacji Ogólnych Syjonistów w Lublinie zostały utworzone w 1917 roku przez Izraela Fajnzylbera oraz Izraela Mantelmachera.
W Lublinie pierwsza struktura organizacyjna partii została powołana do życia w 1916 r. Bund starał się stworzyć bazę dla kształcenia dzieci i młodzieży w duchu socjalistycznym. Na pierwszym miejscu stawiał obalenie kapitalizmu i walkę z burżuazją, która była ucieleśnieniem klasy uciskającej najniższą grupę społeczną czyli robotników.
W ramach Bundu funkcjonowały trzy organizacje młodzieżowe: Cunkunft, Skif i Jaw. Jako pierwszy powstał Cukunft w 1922 r., zaś Skif i Jaw powołano w 1927 r.
Żydowski Związek Skautowy im. kpt. J. Trumpeldora
Na przełomie XIX i XX wieku dokonały się ważne zmiany w procesie samoidentyfikacji dużej części Żydów zamieszkujących tereny dawnej Polski. Zmiany ta polegały na odejściu od spostrzegania tożsamości zbiorowej w kategoriach religijnych na rzecz perspektywy narodowej lub klasowej. Również do Lublina zaczęły docierać nowe prądy społeczno-polityczne. Największy rozwój życia społecznego miał miejsce po 1915 r., kiedy to Lublin znalazł się pod okupacją austro-węgierską, oraz w dwudziestoleciu międzywojennym.