Rzeczpospolita Jagiellonów była obszarowo jednym z największych państw ówczesnej Europy. Tym samym stała się tyglem skupiającym obywateli wielu narodowości i wyznań, którzy znacznie przyczynili się do jej rozwoju.
Artykuły ze słowem kluczowym "nazwa Lublin"
Rozwój miasta na przełomie XIV i XV wieku, w szczególności kontakty handlowe z Litwą i Rusią spowodowały, że Lublin stał się jednym z ważniejszych miast w Królestwie Polskim. Przez miasto prowadził wówczas szlak łączący stolice monarchii jagiellońskiej – Wilno i Kraków. W XV wieku państwo Jagiellonów włączyło się w handel europejski trzema ważnymi towarami: zbożem – wywożonym z Polski, futrami – z terenów litewsko-ruskich, oraz wołami z Ukrainy i Wołynia. Mniejszą już rolę odgrywały inne towary, jak wosk, czerwiec, len, czy drewno. Jedną z form ówczesnej wymiany towarowej były jarmarki lokalizowane w miejscowościach leżących na styku stref gospodarczych, przy szczególnie uczęszczanych szlakach komunikacyjnych. Właśnie z rozwojem jarmarków związany jest rozkwit handlowy Lublina w dobie panowania pierwszych Jagiellonów.
Jak cię nie lubić, o stary nasz grodzie!
Gdy w tobie przeszłość tak głęboko drzemie
I gdy mąż, znikły w pradziejów pochodzie,
Tym fundamentom dał „Lublin” na imię...
Edmund Znatowicz, Trudno cię nie lubić
Lublin należy do najstarszych miast w Polsce. Według Kadłubka i Długosza do założenia miasta doszło w 810 roku. Pierwsze źródłowe wzmianki imienia miasta datują się jednak dopiero od XII–XIII wieku: de Lubelnia (1198), Lublin (1228). Skąd jednak się ona wzięła?
Od wieków różni twórcy i badacze zastanawiali się nad genezą nazwy miasta nad Bystrzycą. Pojawiły się różne wersje – baśniowe, literackie, naukowe czy ludowe.