Po nawiązaniu rozmów z władzą Lech Wałęsa zorientował się, że ma szansę zmiany sytuacji w Polsce. Udało mu się zebrać część dawnych przywódców „Solidarności” i postKOR-owskiej opozycji i założyć nową organizację, z której miała się rekrutować przyszła reprezentacja „Solidarności” w parlamencie. Komitet Obywatelski stał się centrum komunikacyjnym, kuźnią nowych pomysłów, w końcu zaś sztabem wyborczym opozycji w wyborach 4 czerwca 1989 roku.
Artykuły ze słowem kluczowym "Komitet Obywatelski „Solidarność”"
Po ustaleniu terminu wyborów czerwcowych przy Okrągłym Stole, doszło do mobilizacji wszystkich niemal sił PZPR. Założono koalicję ze Stronnictwem Demokratycznym (SD) i Zjednoczonym Stronnictwem Ludowym (ZSL), zgromadzono fundusze i ustalono strategię. To samo, choć na mniejszą skalę, odbywało się w Komitecie Obywatelskim. Poparcie społeczne, niechęć obywateli do komunizmu i potrzeba zmiany przesądziły o zwycięstwie „Solidarności”.
Komitet Obywatelski „Solidarność” Województwa Lubelskiego został powołany 2 kwietnia 1989 roku. Przewodniczącym Komitetu został historyk prof. Jerzy Kłoczowski. Głównym zadaniem Komitetu Obywatelskiego było przeprowadzenie kampanii wyborczej poprzedzającej wybory 4 czerwca 1989 roku na terenie województwa lubelskiego.
Wybory, które odbyły się w czerwcu 1989 roku, to jedno z najbardziej przełomowych wydarzeń w powojennej historii Polski. To w nich po raz pierwszy do głosu została dopuszczona opozycja, a Polacy mogli dokonać wolnego wyboru swoich przedstawicieli do parlamentu. Poniżej zebraliśmy najciekawsze informacje związane z tymi wydarzeniami i ukazujące wybory czerwcowe za pomocą danych liczbowych i statystycznych.
Na terenie województwa lubelskiego zostały wyznaczone cztery okręgi wyborcze z siedzibami w Lublinie, Kraśniku, Puławach i Lubartowie. Zostało zgłoszonych 11 kandydatów na senatorów. O stanowisko poselskie ubiegało się 47 osób; 24 zarejestrowano w okręgu wyborczym nr 55 w Lublinie, 7 w okręgu wyborczym nr 56 w Kraśniku, 10 w okręgu wyborczym nr 57 w Puławach oraz 6 w okręgu wyborczym nr 58 w Lubartowie. Dodatkowo w związku z nieobsadzeniem wszystkich mandatów z listy krajowej w I turze wyborów, a także na podstawie dekretu o zmianie ustawy – ordynacji wyborczej do Sejmu i stosownej uchwały Rady Państwa – utworzono jeszcze dwa dodatkowe mandaty dla województwa lubelskiego. O mandat nr 444 i 445 ubiegało się po dwóch kandydatów w okręgu kraśnickim i puławskim. Poniżej prezentujemy sylwetki każdej z tych osób.
Wybory, jakie odbyły się w czerwcu 1989 roku, to jedno z najbardziej przełomowych wydarzeń w powojennej historii Polski. Odbiły się one, podobnie jak i wydarzenia je poprzedzające, szerokim echem nie tylko w kraju, ale i w całej Europie. Były to pierwsze wolne wybory. Wolne, bo mogli w nich startować przedstawiciele opozycji, ale wolne też i dlatego, że Polacy po raz pierwszy po II wojnie światowej mogli swobodnie zadecydować o tym, kto będzie ich reprezentować w parlamencie.