Dwudziestego siódmego marca 1939 roku premier gen. Feliks Sławoj-Składkowski, wydał instrukcję, w myśl której na siedzibę rządu na wypadek opuszczenia stolicy wyznaczony został rejon Lublina, obejmujący miasto Lublin wraz z okolicą w promieniu do 100 km. Tym samym nie zakładano scenariusza, że Lubelszczyzna zostanie objęta działaniami wojennymi. Lublin był więc miastem bezbronnym w pełnym znaczeniu tego słowa.