Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Cukrownia „Lublin”

Cukrownia „Lublin”

W II połowie XIX wieku na Lubelszczyźnie funkcjonowało pięć cukrowni: w powiecie hrubieszowskim – „Poturzyn”, janowskim – „Zakrzówek”, lubartowskim – „Ludwików”, puławskim – „Opole Lubelskie” i tomaszowskim – cukrownia „Mircze”. Ponieważ ciągle było miejsce i przestrzeń na kolejne plantacje, zatem powstała inicjatywa by uruchomić taki zakład w Lublinie. Zadecydowała tym m.in. bliskość obszarów gdzie już rozwijano uprawy buraków cukrowych – południowa cześć Lubelszczyzny i Zamojskie. Ważnym argumentem była też duża liczba majątków należących do ziemian, gwarantujących właściwe warunki uprawy (58 proc.). Dzięki położeniu cukrowni w pobliżu miasta zakład miał zapewniony rynek zbytu, możliwości współpracy z innymi zakładami – np. metalowymi – i instytucjami finansowymi, a istniejące zaplecze usługowo-handlowe zapewniało pracownikom godziwe warunki życia.

Czytaj więcej

Kolej Bystrzyca–Łęczna

Kolej Bystrzyca–Łęczna

Kolej Bystrzyca–Łęczna, a właściwie Nasutów–Bystrzyca–Jawidz–Łęczna miała prześwit toru 600 mm, zbudowały ją w czasie I wojny światowej wojska niemieckie.

Czytaj więcej

Koleje cukrowni Lublin

Koleje cukrowni Lublin

Cukrownia Lublin powstała w 1895 roku. Już na początku zaplanowano, że transport surowców i materiałów będzie się odbywać szlakiem Drogi Żelaznej Nadwiślańskiej. Początkowo kolej ta w zupełności zaspokajała potrzeby transportowe cukrowni, dopiero w lutym 1914 roku dyrektor Bogdan Broniewski wystąpił z propozycją budowy kolei wąskotorowej o trakcji mechanicznej z Lublina do Bychawy, z odgałęzieniami do Osmolic, Czerniejowa, Prawiednik, Jabłonny, Żabiej Woli, Tyszowa – po ziemiach należących do plantatorów buraków. Plany pokrzyżował opór rosyjskich władz wojskowych i wybuch I wojny światowej. Wojna o utrwalenie granic i zniszczenia wojenne nie sprzyjały inwestycjom.

Czytaj więcej