Pierwsza cerkiew w Szczebrzeszynie istniała prawdopodobnie w 1352 roku. Obecna powstała na fundamentach wcześniejszej świątyni, około w 1560 roku. Jej fundatorem był kasztelan międzyrzecki Andrzej Górka.
Artykuły ze słowem kluczowym "cerkiew"
Termin prawosławie jest używany dla określenia chrześcijaństwa wywodzącego się z Bizancjum. Pochodzi z języka starosłowiańskiego i jest tłumaczeniem greckiego słowa orthodoxia, oznaczającego prawowierność. Było ono używane już od II wieku na określenie prawdziwej wiary – chrześcijańskiej. Nazwa ta rozpowszechniła się, gdy po potępieniu przeciwników kultu ikon w 787 roku na siódmym soborze powszechnym w Nicei, w 843 roku ustanowiono święto Triumfu Ortodoksji (obchodzone w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu).
Od 1876 roku na placu Litewskim znajdował się sobór pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, który do 1915 roku był główną świątynią prawosławną w Lublinie. Dziś w mieście nie ma śladu po tej cerkwi. Pod powierzchnią placu zachowały się jedynie fundamenty soboru.
Cerkiew pw. Przemienia Pańskiego (Spasa) to pierwszy prawosławny sobór, który powstał w 1447 roku w Lublinie. Pierwsza cerkiew była wykonana z drewna. Następna, murowana, została wystawiona w 1607 roku i poświęcona w 1633 roku. W XVII wieku cerkiew przechodziła kilkakrotnie z rąk prawosławnych do unitów i na odwrót, co zadecydowało o licznych przebudowach i zmianie wystroju świątyni.
„Pamjatnaja Kniżka Ljublinskoj Gubernii” był to oficjalny organ rządu Guberni Lubelskiej końca XIX i początku XX w. a jednocześnie rodzaj urzędowego kalendarza. Ukazywała się jako rocznik w języku rosyjskim w latach 1870–1912.