Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Kolej Bystrzyca–Łęczna

Kolej Bystrzyca–Łęczna, a właściwie Nasutów–Bystrzyca–Jawidz–Łęczna miała prześwit toru 600 mm, zbudowały ją w czasie I wojny światowej wojska niemieckie.

Cukrownia Lublin
Cukrownia Lublin (Autor: nieznany)

Trasa Bystrzyca–Łęczna liczyła 22 km, Nasutów–Bystrzyca – 9 km. W rozkładzie jazdy z 15 marca 1918 roku wymienione są następujące stacje:
Nasutów–Rudka–Niemce–Bystrzyca. I dalej Bystrzyca–Jawidz–Spiczyn–Kijany–Kije Nowogrodzkie (albo Nowogród)–Zofiówka–Łęczna.

Mimo prowizorycznej konstrukcji i znacznego wyeksploatowania, jeszcze w rozkładzie jazdy z 1920 roku ujęte są pociągi kursujące tą linią, aczkolwiek nie na całej długości. Dziś trudno określić czy dochodziła rzeczywiście do Łęcznej, czy tylko kończyła się w jej pobliżu, a dla uproszczenia określono, że dochodzi do Łęcznej. Na pewno zaczynała się na stacji w Bystrzycy koło Lublina przy normalnotorowej linii kolejowej Lublin–Łuków, jej odnoga miała dochodzić do Nasutowa, poboczem istniejącej do dziś szosy. Stacja kolejki wąskotorowej miała znajdować się po lewej stronie stacji w Bystrzycy, patrząc w kierunku Łukowa. Mimo zaznaczenia jej na niektórych mapach, nie zachowały się prawie żadne źródła na ten temat, nic nie wiadomo ani o mostach, ani o innych budowlach inżynieryjnych. Prawdopodobnie, tak jak odcinek do Nasutowa, biegła poboczami lokalnych dróg, nie wiadomo czy przekraczała Wieprz i dochodziła w okolice Łęcznej; niewykluczone, że przez jakiś czas łączyła się z koleją cukrowni „Milejów” w Zofiówce. Jedynym zachowanym śladem, jest wiadukt nad parowem koło przejazdu kolejowego na drodze z Niemiec do Jawidza.

Dołem nie płynie rzeka, ani wody opadowe, natomiast według planów i relacji mieszkańców kiedyś biegła nim linia kolejki wąskotorowej. W Jawidzu była niegdyś gorzelnia, jest bardzo prawdopodobne, że kolejka odgałęziała się tam, ale ślady nasypu czy torowiska są właściwie nie do odnalezienia. W 1923 roku zapadła decyzja o wydzierżawieniu kolejki do przewozów buraków, jednak w 1928 roku zdecydowano się zrezygnować z eksploatacji odcinka Jawidz–Łęczna i przekazać go Ministerstwu Kolei Żelaznych. Cukrownia „Lublin” eksploatowała na niej parowóz firmy Krauss i kilka wagonów wąskotorowych, dowożąc buraki do stacji w Bystrzycy, gdzie przeładowywano je na wagony normalnotorowe. 1 kwietnia 1930 roku kolej Bystrzyca–Łęczna przekazano Ministerstwu Kolei Żelaznych z racji coraz wyższych kosztów eksploatacji. Wkrótce potem została rozebrana.