Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Etnografia Lubelszczyzny - ubiory puławskie

Spis treści

[RozwińZwiń]

Ubiór kobiecyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

 

Obcisłe w pasie aksamitne kaftaniki sznurowane były na przodzie białą tasiemką., Dolny brzeg kaftanika i brzegi rękawów lamowano białym, wełnianym materiałem. Noszono też gorsety adamaszkowe, takie same jak w Biłgorajskiem. Aksamitne gorsety noszone przez dziewczęta zdobiono szychem i cekinami.

Ubiór męskiBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

 

„Siwe” (niebieskie) kamizele, wysoko zapinane pod szyją zdobiono na przodzie dwoma rzędami niebieskich albo białych guzików. Sukmanę szarą i ciemnogranatową lamowano czerwonym sznurkiem. Opasywano się czerwonym,, wełnianym pasem szerokości 15 cm, długości 290 cm. Pasem tym mężczyzna opasywał się dwa razy, a za trzecim razem wiązał z przodu i końce zakładał po bokach.