Rusałka 13 w Lublinie

LokalizacjaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Numer hipoteczny: 1217

Numer przed 1939: Rusałka 13

Numer po 1944: Rusałka 13

Numer obecny: Rusałka 13

FunkcjeBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Przemysłowa. Na terenie nieruchomości istniała odlewnia żelaza „Żeliwo” Kelmana Aspisa i Jakuba Szpiro.

KalendariumBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

sierpień 1933 – rozpoczęcie użytkowania nieruchomości przez małżeństwo Szpirów

10 listopada 1936 – sporządzenie Ankiety

14 września 1936 – skarga sąsiadów z nieruchomości przy ulicy Rusałka 15

21 października 1936 – stwierdzenie nieprzepisowej wysokości komina odlewni

24 lutego 1937 – uchylenie skargi sąsiadów

23 maja 1939 – nakaz rozbiórki budynków drewnianych przynależnych do odlewni żelaza i wykonania prac porządkujących teren nieruchomości

9 czerwca 1939 – odwołanie Lejby Szpiro od nakazu Zarządu Miasta

styczeń 1940 – niemiecka żandarmeria rekwiruje odlewnię na garaże

5 marca 1940 – Karta realności

1941 – na terenie nieruchomości funkcjonuje zakład ślusarski Adama Barciszewskiego

1942 – nieruchomość znajduje się w administracji Zarządu Przymusowego, administratorem był Reinhard Konstantin (zam. Zamojska 21)

1950 – nieruchomość użytkowana przez Centralę Handlową Przemysłu Motoryzacyjnego „Motozbyt”

HistoriaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Ankieta z 1936 roku podaje, że na terenie nieruchomości istniała wówczas odlewnia żelaza „Żeliwo” należąca do Kelmana Aspisa i Jakuba Szpiro. We wrześniu 1936 roku do Zarządu Miejskiego wpłynęła skarga sąsiada mieszkającego przy ul. Rusałka 15. W wyniku oględzin stwierdzono, że komin odlewni żelaza jest za niski, przez co dym wydzielający się z niego przedostaje się do sąsiednich mieszkań. Skargę sąsiadów oddalono, zastrzeżono jednak, by przy rozpalaniu w piecu odlewniczym używać wyłącznie suchego drewna – dla uniknięcia nadmiernego dymienia.
Około 1940 roku ustaje własność Aspisa Kielmana (zam. ul. 1 Maja nr 35) (jak czytamy w dokumencie z 22 kwietnia 1940 roku) i jedynym właścicielem odlewni jest Lejba Szpiro.
W roku 1942 nieruchomość znalazła się w administracji Zarządu Przymusowego, administratorem był Reinhard Konstantin (zam. Zamojska 21).

Od 1950 roku nieruchomość użytkowała Centrala Handlowa Przemysłu Motoryzacyjnego „Motozbyt”.

MieszkańcyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Właściciele

1936

Właściciel nieruchomości: Lejba i Gitla Szpiro

Dozorca: Jan Waleniak

Mieszkańcy nieruchomości według zawodu w 1940 roku

Robotnicy 1 (na parterze), 1 (w budynku frontowym).

Lokatorzy według wyznania, płci i wieku w 1940 roku

Ogólna ilość mieszkańców 4

Chrześcijan 4

Mężczyzn 1

Kobiet 1

Dzieci do lat 6 włącznie 6

OpisBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Pierwotna zabudowa nie istnieje. Obecnie na terenie działki znajduje się budynek o przeznaczeniu handlowym.

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Akta nieruchomości położonej w Lublinie przy ul. Rusałka 13, APL, sygn. 4671.