Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Szeroka 19 w Lublinie (nie istnieje)

Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Szerokiej 19. Obecnie adres nie istnieje.

Spis treści

[RozwińZwiń]

LokalizacjaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Dawny numer policyjny: -
Numer hipoteczny: 304 lub 316
Numer przed 1939: Szeroka 19 / Zamkowa 22
Numer po 1944: -
Numer obecny: nie istnieje

Szeroka 19 na mapie Lublina z 1928 roku

 

FunkcjeBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Inspekcja Budowlana, sygn. 5243:

Zakłady fabryczne i handlowe: 2 sklepy spożywcze

 

Historia budynkuBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Właściciele:

1915 - Szrajbman B., Kryształ Josek
1936 - Krzysztof (Kryształ ?) Łaja i Ska
1940 - Łajba (Lejba ?) Szerman, Majlech Kawa, Łaja Krzysztof (Kryształ ?), Sura Taubenfeder, Moszek Mejer (Mer), Zysia Blank, Chaim Wizenblit

 

Lokatorzy według wyznania, płci i wieku (1940 rok):

Ogólna ilość mieszkańców Mężczyzn Kobiet

Dzieci do lat 6
włącznie

Dzieci od 7-18 lat
włącznie
Uwagi

Chrześcijan - brak

Żydów - 72

20 28 6 18  

 

 

Dodatkowe informacje:

- Według tradycji w budynku na Szerokiej 19 mieścił się Waad Arba Aracot - Sejm Czterech Ziem

 

Opis budynkuBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Ankieta 15 XI 1936 r. (Inspekcja Budowlana, sygn. 5243):

Miejsce położenia: Szeroka 19

Numer hipoteczny: 316

Właściciele: Krzysztof (Kryształ ?) Łaja i Ska

Zarządca: nie ma

Dozorca: Zofia Goździk (Gozolik) – Kowalska 14


Rodzaj nieruchomości: budynek mieszkalny

Liczba mieszkań: brak informacji

Liczba mieszkań w suterenach: nie ma

Liczba piwnic: 2, ale nie nadające się do użytku

Liczba pięter: 4


System wodociągowo-kanalizacyjny: wodociąg, dół ustępowy, 2 ustępy nieskanalizowane; brak łazienek

Rodzaj oświetlenia: elektryczne

Ogrzewanie: piece grzewcze

Klatka schodowa: boczna

Balkony: 2 - z drewnianą poręczą

Pokrycie dachu: blacha


Brak miejsca na schron przeciwgazowy

 

Karta realności 9 XII 1940 r.:

Powierzchnia posesji ogółem: 96 m2, w tym:
 - zabudowana: 96 m2,
 - niezabudowana: brak

Długość frontu: 6 mb.
 

Fragmenty relacji mówionychBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Leizor Lederman
„Mieszkałem na Szerokiej, dom gdzie było 19/21. Wejście było mi Zamkowa i mi Szeroka. Mi
Zamkowa było piętro na dole, mi Szeroka – dwa piętra na górze.„


Symcha Binem Wajs
„Jest legenda, że tu odbyło się posiedzenie sejmu żydowskiego. Powołał go Stefan Batory w roku
1579. Był to jedyny parlament, jedyne przedstawicielstwo żydowskie. Ta autonomia żydowska
przetrwała 184 lata. Wszystkie sprawy dotyczące Żydów, począwszy od życia osobistego Żyda
do spraw ogólnych były załatwiane na tym sejmie. Przyczyną powołania tego sejmu przez Stefana
Batorego była sprawa podatku. Bo każdy Żyd, który mieszkał w Polsce, bez względu na wiek, bez
względu na to czym się zajmował musiał opłacać pewną sumę, pewną daninę. Według innych źródeł
też nie potwierdzonych, posiedzenia tego sejmu odbywały się tu, na ulicy Szerokiej,
pod numerem 19. Ale to nie zostało potwierdzone przez żadnego historyka.”

 

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Inspekcja Budowlana, sygn. 5243