Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Juliusz Zdanowski (1874–1937)

Juliusz Zdanowski – ekonomista i polityk, wiceprezes Związku Ludowo-Narodowego, komisarz Rady Regencyjnej w Lublinie.

Uroczystości na Placu Katedralnym w Lublinie w dniu 5 listopada 1916 roku
Uroczystości na Placu Katedralnym w Lublinie w dniu 5 listopada 1916 roku (Autor: nieznany)

Urodził się w 1874 roku w Lipiu (powiat limanowski) w rodzinie ziemiańskiej. Studiował prawo i ekonomię we Lwowie, Monachium i Paryżu, po czym osiadł w rodzinnym majątku w Śmiłowicach (powiat miechowski). Współorganizował na terenie guberni kieleckiej działalność ruchu narodowodemokratycznego. Na początku 1917 roku przeniósł się do Lublina, gdzie prowadził działalność gospodarczą i charytatywną na terenie zaboru austriackiego. Związany z Narodową Demokracją, pełnił funkcję prezesa Krajowej Rady Gospodarczej i Głównego Komitetu Ratunkowego. Wiosną 1918 roku został mianowany delegatem rządu przy Generalnym Gubernatorstwie w Lublinie, a 29 października 1918 roku został samodzielnym delegatem Rady Regencyjnej i rządu Świeżyńskiego na okupację austriacką. Funkcję tę pełnił do czasu powołania Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej, w nocy z 6 na 7 listopada 1918 roku, kiedy to został odsunięty od władzy i – na krótko – osadzony w areszcie domowym. W latach 1922–1927 był senatorem z województwa kieleckiego. Należał do kierownictwa Związku Ludowo-Narodowego, pełniąc funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego. W jego mieszkaniu przy ulicy Foksal w Warszawie odbywały się zebrania czołowych działaczy ZLN, tam też został podpisany 17 maja 1923 roku tzw. pakt lanckoroński – układ polityczny między ZLN, PSL-Piast i ChD o utworzeniu rządu (tzw. rząd Chjeno-Piasta). Po zamachu majowym wycofał się z życia politycznego.
Zmarł 7 października 1937 roku w Krakowie.