Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Lag ba Omer – obrzędy i obyczaje na Lubelszczyźnie

Święto to przypadało na 33 dzień odliczania omeru, czyli na 33 dzień pomiędzy Pesach a świętem Szawuot.

Najważniejsze święta żydowskie. Infografika
Najważniejsze święta żydowskie. Infografika (Autor: Studio Format)

Spis treści

[RozwińZwiń]

Pochodzenie święta Lag ba Omer Bezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Nazwa Lag ba Omer jest ściśle związana z liczbą 33, ponieważ według systemu numerologii opierającego się na alfabecie hebrajskim, zwanego gematrią, liczbowa wartość hebrajskiej litery L–lamed to 30, a wartość G– gimel to 3.

Ich wspólną wartością jest 33.

Święto to stanowiło radosną przerwę w okresie pokuty i częściowej żałoby. W tym dniu zezwalano na urządzanie wesel, aby uświadomić wierzącym, że Bóg jest miłosierny i nawet podczas największych cierpień zsyła swoje błogosławieństwo.

Dzień ten uważano również za datę śmierci rabiego Szymona ben Jochaja, ucznia rabiego Akiwy, żyjącego w II w.n.e, któremu przypisywano autorstwo Zoharu (mistycznego komentarza do Tory, zwanego „Księgą Blasku”). Ponieważ śmierć wielkiego mistyka traktowana była jako zjednoczenie, „zaślubiny” z Bogiem, to dzień jego odejścia stał się popularnym dniem wesel żydowskich.

Zwyczaje Lag ba Omer Bezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Wśród lubelskich Żydów dzień ten traktowany był jako dzień ucznia.

Tego dnia uczniowie szkół religijnych otrzymywali od żon swoich nauczycieli (mełamedów) słodycze, albo pierogi z serem.

Ponadto dzieci i nauczyciele często wyprawiali się za miasto np. na łąkę lub do lasu. Tam staczano między sobą bitwy na kije i łuki, aby upamiętnić wyczyn żydowskiego chłopca o imieniu Elkona, który w czasie oblężenia Jerozolimy przez Nabuchodonozora (586 p.n.e.) strzelił do jednego z wrogich dowódców, co wzbudziło wśród wojska taką panikę, iż na miesiąc odstąpiło ono od oblężenia miasta.

Tego dnia uczniowie palili także ogniska, starając się zebrać wcześniej jak najwięcej suchego drewna, aby płomień był jak najwyższy. Był to zwyczaj związany również ze śmiercią twórcy „Księgi Blasku”, który zapisując Zohar podarował światu wielkie duchowe światło. Militarny charakter święta wywodzi się być może także od rabina Akiwy. Trzydziestego trzeciego dnia liczenia omeru ustała tajemnicza zaraza, jaka panowała wśród jego uczniów. Jak podaje Talmud, w tym czasie aż 4 tysiące uczniów rabina zmarło, ponieważ: nie okazywali sobie wzajemnie szacunku. Akiwa poparł ponadto powstanie przeciw Rzymianom (134–135 n.e.), któremu przewodził Bar Kochba, a samego przywódcę ogłosił Mesjaszem. Powstanie zostało jednak krwawo stłumione, a prześladowania ze strony Rzymu po nieudanym powstaniu stały się początkiem dwutysiącletniego ucisku i prześladowań Żydów na całym świecie.

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

http://www.hatikvah.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=222&Itemid=35, dostęp 10.11. 2010

http://www.the614thcs.com/40.193.0.0.1.0.phtml, dostęp 10.11.2010

Gal-Ed E., Księga świąt żydowskich. Warszawa 2005. 

Kameraz-Kos N., Święta i obyczaje żydowskie, Warszawa 2000.

Rabin Greenwald Z., Bramy Halachy. Religijne prawo żydowskie, Kraków 2005.

Schoeps J.H, Nowy leksykon Judaistyczny, Warszawa 2007.

Unterman A., Żydzi, wiara i życie, Warszawa 2005.

Powiązane artykuły

Zdjęcia

Inne materiały

Słowa kluczowe