Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Waldemar Dras (1955-1994)

 
Urodził się w Lublinie 10 marca 1955 r., w rodzinie rolniczej. Jego ojcem był Emil Dras, a matką  Genowefa z domu Szczęsna. Zmarł po długotrwałej chorobie 20 lipca 1994 r . w Lublinie.


Debiut i praca redakcyjna

w 1973 r. Debiutował na łamach "Kameny" był to debiut zarówno poetycki jak i prozatorski. W 1990 był sekretarzem redakcji  "Gazety Lubelskiej. Dzień", później w latach 1991 – 1992 procował najpierw  jako redaktor naczelny Lubelskiego Informatora Kulturalnego Autobiografia, a następnie jako redaktor tygodnika" Expres. Fakty". Jego debiut oraz praca redakcyjna poprzedzona była kilkuletnią przynależnością do Koła Młodych przy lubelskim Oddziale Związku Literatów Polskich co przypadło na lata 1974 – 1980 r.


Wykształcenie i nie tylko

Studiował filozofię na Uniwersytecie Marii Curie – Skłodowskiej którą skończył w 1980. Wcześniej uczęszczał do piątego liceum ogólnokształcącego również im. Marii Curie – Skłodowskiej co miało miejsce po ukończeniu Szkoły Podstawowej Nr 8. Był literatem który, jak się wydaje, żadnej pracy się nie boi o czym świadczyć może różnorodność prac jakich się podejmował. Pracował między innymi jako kasjer, listonosz, akustyk, aktor, kreślarz, laborant, pracownik pogotowia ratunkowego i Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Lublinie


Twórczość oraz publikacje

Krzysztof Paczuski w tekście Ewokacyjna Magia zamieszczonym w "Akcencie" z 1994 rok z różnych stron przyglądając się twórczości Drasa porównuje jego pióro do pióra takich autorów jak na przykład Baudelaire, Joyce, czy też Schulz, a Bogusław Wróblewski w Lublinie literackim 1932-1982, na podstawie dwóch tomików, debiutanckiego Czatownika (II seria LPP, 1978) oraz późniejszego Nad stawem jasnowidzenia (W. Lub. 1979) poetykę Drasa charakteryzuje w ten sposób: „jest poetą obrazu, poetą wizji graniczącej z mistycyzmem. Obraz, który we współczesnej poezji bywa pretekstem dla dyskursu, u Drasa ma być ekwiwalentem spiętego dramatycznym skrótem, często mrocznego i nie zbadanego „wycinka" świadomości.
 
Aby Drasa zrozumieć, trzeba mu uwierzyć. Jest to poezja, która może czytelnika całkowicie „wciągnąć” lub natychmiast odrzucić — trudno pozostać wobec niej obojętnym.” Ta krótka notka nie traci na aktualności również wobec jego późniejszej twórczości. Poza dwoma wymienionymi tomikami jest Dras autorem jeszcze dwóch tomików Wyspa. Kij. Wiersze i poematy (1982) oraz Śpiące akty (1992). Publikował między innymi w „Akcencie”,  „Nowym Wyrazie”, „Literaturze”, „Tygodniku Kulturalnym”, „Życiu Literackim”, a przedruki jego utworów pojawiły się również w sześciu antologiach poezji współczesnej.

 
Bibliografia: