Kościół parafialny pw. św. Teresy powstał w dzielnicy Za Cukrownią w latach 1936–1937. Zbudowany według projektu lubelskiego architekta Jerzego Siennickiego, jest jedynym na Lubelszczyźnie kościołem o konstrukcji szachulcowej.
Lokalizacja
Kościół jest położony przy skrzyżowaniu ulic
Krochmalnej i Betonowej.
Funkcja
Kościół parafialny
Historia
Parafia w dzielnicy Za Cukrownią została założona 5 września 1937 roku. W latach 1936–1937 wzniesiono kościół. Remontowany w latach 1947, 1957 i 1973, do końca XX wieku dotrwał w stanie niezmienionym. Dopiero w 1998 roku został ocieplony, a jego elewacje zostały pokryte łamanym piaskowcem i tzw. sidingiem.
Kalendarium
1936–1937 – budowa kościoła
5 września 1937 – założenie parafii
1847, 1957, 1973 – remonty kościoła
1998 – remont kościoła połączony z ociepleniem; zatarcie charakterystycznego wyglądu szachulcowej elewacji
Architekt
Jerzy Siennicki
Styl
Opis
Kościół jest zbudowany w konstrukcji szachulcowej (drewniany szkielet wypełniony murem), jednonawowy z zamkniętym trójbocznie
prezbiterium, dwukrotnie węższym od nawy.
Bryła kościoła składa się z sześcianu nawy, flankowanego przez symetryczne zakrystie prezbiterium, oraz z wieży. W dolnej części wieży mieści się kaplica św. Antoniego, otwarta do wnętrza nawy. Powyżej korony murów nawy wieża jest nieco rozszerzona. Dachy niskie – nad nawą czterospadowy – z małą wieżyczką na sygnaturkę pośrodku. Dach wieży zwieńczony niskim krzyżem.
Głównym elementem kompozycji
elewacji kościoła są nieregularnie rozmieszczone okna różnych rozmiarów. Po remoncie w 1998 roku cokół kościoła jest pokryty łamanym piaskowcem, zaś ściany powyżej tzw. sidingiem.
Architektura kościoła jest traktowana modernistycznie. Jedyne odstępstwa od nowoczesnego kształtowania bryły i detalu to trójarkadowy podcień przy głównym wejściu oraz trójboczne zamknięcie prezbiterium. Nawiązaniem do rodzimej architektury są nieduże kominy na dachach zakrystii, wykonane z betonowych prefabrykatów o chropawej powierzchni, imitujących naturalny kamień.
Kościół św. Teresy jest prawdopodobnie jedynym na Lubelszczyźnie kościołem o konstrukcji szachulcowej.
Rzadkie jest w tym przypadku zestawienie nowoczesnych form kościoła z tradycyjnym systemem konstrukcji.
Wewnątrz znajdują się dostosowane do form kościoła ołtarze, projektowane przez lubelskich architektów: główny, św. Teresy – projektu Jerzego Siennickiego, oraz boczne – projektu
Czesława Gawdzika.
Literatura
- Zahajkiewicz M.T. [red.], Archidiecezja Lubelska. Historia i administracja, Lublin 2000.
- Kochanowska I. [red.], Zabytki architektury i budownictwa w Polsce, t. 22, Województwo lubelskie, Lublin 1995.
- Autorzy: Hubert Mącik
- Redakcja: Monika Śliwińska