Ulica Turystyczna jest jedną z ulic obecnej dzielnicy Tatary.
Historia ulicy
Ulica Turystyczna powstała w latach 50-tych z przekształcenia północno-wschodniego odcinka ulicy Łęczyńskiej. Niegdyś wzdłuż linii tej arterii biegł szlak prowadzący do Łęcznej. Rozwój terenów przylegających do dzisiejszej ulicy Turystycznej, jak i samej ulicy, przypadł na czasy 20-lecia międzywojennego, z chwilą rozbudowania Rzeźni miejskiej - najnowocześniejszego zakładu tego typu w ówczesnej Polsce . Stała się ona zalążkiem dla całego zespołu obiektów przemysłu mięsnego i spożywczego, działających także po zakończeniu II wojny światowej jako Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Przemysłu Mięsnego.
Obiekty sakralne
Budownictwo użyteczności publicznej
Czerwona Karczma, ob. dom, ul. Turystyczna nr 2, mur., ok 1830 ( na miejscu karczmy Budzyń, mur., 1. poł. XVII, zniszczony przed 1660 ), remont. 1952 i 1970-1971.
Zabytki przemysłowe i gospodarcze
Rzeźnia miejska, ul. Turystyczna nr 9, mur., 1924-1928, gruntownie przebud. po 1945. Zobacz więcej>>
Fabryka gwoździ i drutu, tzw. Czerwona Karczma, ul. Turystyczna nr 2.
Zobacz więcej>>
Literatura
Gawarecki Henryk, Gawdzik Czesław, Ulicami Lublina, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1976.
Stasiak Marek (oprac.), Katalog zasobów kulturowych miasta Lublina, Studium ochrony wartości kulturowego krajobrazu i środowiska miasta Lublina, Lubelska Pracownia Urbanistyczna, Lublin 1999.
Michalczuk Stanisław, Tatary, Lubelskie przedmieścia, Kurier Lubelski, Lublin 1973.