Stanisław Leon Popek (ur. 1936)
Psycholog, malarz, poeta, wykładowca, eseista. Urodził się 20 lutego 1936 roku w Korytynie na Zamojszczyźnie. Studiował wychowanie plastyczne, historię sztuki, pedagogikę i psychologię. Jest profesorem zwyczajnym. Zajmuje się psychologią różnic indywidualnych, psychologią zdolności, twórczości i sztuki. W latach 1958–1963 pracował jako nauczyciel wychowania plastycznego i muzycznego w liceach pedagogicznych w Leśnej Podlaskiej i w Zamościu.
Spis treści
[Zwiń]Praca naukowa
Redaktor
Nagrody
Jako poeta jest laureatem wielu prestiżowych nagród ogólnopolskich, m.in. Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1961); Medal Komisji Edukacji Narodowej (1976), Zasłużony Działacz Kultury (1967), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1984), dwukrotnie I Nagroda w Konkursie Poetyckim im. A. Kamieńskiej w Krasnymstawie (1999, 2003).
Jako artysta malarz tworzy głównie pejzaże; miał wiele wystaw zarówno w kraju, jak i zagranicą.
Książki poetyckie
Ku brzegom Styksu, 1996.
Wenus leżąca, 1996.
Tryptyk z Michałem Aniołem, 1997.
Ptakom błękitnym, 1999.
Odsłony Rzymskie, 2000.
Maski podróżne, 2001.
Srebrne ogrody, 2003.
Monografie
Analiza psychologiczna twórczości plastycznej dzieci i młodzieży, 1978, 1985.
Kwestionariusz Twórczego Zachowania – KANH, 1990, 2000.
Rozwój twórczości plastycznej dzieci i młodzieży, 1999.
Barwy i psychika. Percepcja. Ekspresja. Projekcja, 1999, 2000.