Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Adam Szczerbowski

Pisarz, tłumacz, nauczyciel, krytyk literacki, wydawca, redaktor; związany z m.in. Hrubieszowem i Zamościem. Urodził się 13. września 1894 r. w Jarosławiu. W 1913 r. ukończył tam szkołę średnią, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie. Wojna przerwała jego edukację. W 1915 r. wstąpił do Legionów Piłsudskiego, walczył m.in. na Wołyniu. Po wojnie wrócił na studia, ukończył je w 1921 r. Już w tym okresie publikował swoje wiersze na łamach lwowskich czasopism.

Od 1921 do 1929r. pracował jako nauczyciel języka polskiego i historii w Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Hrubieszowie. Tu był również kuratorem Kółka Literackiego Młodzieży Szkolnej, które z jego inicjatywy wydawało czasopismo „Pąkowie” (1923-29). Działalność pedagogiczną łączył z redagowaniem lokalnej prasy: „Głos Hrubieszowski” (redaktor naczelny, 1926) oraz „Przegląd Hrubieszowski”. Już w okresie hrubieszowskim nawiązał bliskie kontakty z Bolesławem Leśmianem, które później przerodziły się w przyjaźń.

W roku 1929 został nauczycielem w gimnazjum w Puławach. W 1931 r. przeniósł się do Zamościa. Był dyrektorem Gimnazjum im. Hetmana Jana Zamoyskiego oraz intensywnie współpracował z tamtejszą Książnicą Literacką. W 1936 r. został uhonorowany Srebrnym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.

W czasie II wojny światowej był nauczycielem tajnych kompletów w Warszawie. Uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie zamieszkał w Łodzi, gdzie pracował jako dyrektor VI Liceum Ogólnokształcącego.

Był członkiem Łódzkiego Oddziału ZLP. Tworzył głównie poezję (debiut: tom „Ul”, 1924r.- utwory religijne, pejzażowo-symboliczne, erotyki), ale ma w swym dorobku również prozę i dramaty. Ponadto pisał rozprawy historyczne i krytycznoliterackie, zajmował się teorią literatury, przekładał dzieła takich twórców jak Angelus Silesius, H. Heine, B. Brecht, G. E. Lessing, Novalis.

Zmarł w Łodzi 23. września 1956 r.

Książki poetyckie:

Dziwy-sanitariuszu Opalka, Warszawa 1921.

Ul. Poezje, Warszawa 1924.

Kwiat na mogile, Warszawa 1928.

Krople rosy, Lublin 1934.

Ogród zamknięty, Warszawa 1937.

Rozszumiały się wierzby, Łódź 1946 (współautor P. Greniuk).

Prace edytorskie:

Współczesna poezja polska 1915-1935., Antologia poetycka, opr. A. Szczerbowski, Warszawa 1936.

J. Kasprowicz, Wybór poezji, przedm. i opr. A. Szczerbowski Łódź 1945.

Rozprawy krytycznoliterackie:

Brzegiem szalu w niepojętość zieloności. O „Łące" Bolesława Leśmiana, Warszawa 1934.

Bolesław Leśmian, Warszawa-Zamość 1938.

 
 
Webografia: 
 
 
 
 
                                                                                                                oprac. Elżbieta Zasempa
 

Słowa kluczowe