Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Przemysł energetyczny w Lublinie

Energia jest podstawą gospodarki. Bez niej niemożliwe jest codzienne życie, jak i skomplikowane procesy produkcji. Początkowo energia była wytwarzana za pomocą siły mięśni ludzi i zwierząt, bądź wykorzystywano do jej produkcji siły natury – wodę i wiatr. Z czasem energia zaczęła być dostarczana przez różnego rodzaju silniki; rozpoczęto też przemysłową produkcję nośników energii, jakimi były gaz świetlny i prąd elektryczny.

W Lublinie wytwarzano różne rodzaje energii i posługiwano się przy tym różnorodnymi metodami. Początkowo energia wytwarzana była skomplikowanymi metodami przez gazownię miejską, dzięki której dziewiętnastowieczny Lublin rozświetlały latarnie gazowe.

Zanim powstała elektrownia w Lublinie, głównymi producentami energii były zakłady przemysłowe, produkujące ją na własne potrzeby, ewentualnie sprzedające ją najbliższym sąsiadom. W ten sposób prąd produkowały niektóre młyny, cukrownia, zakłady E. Plagego i T. Laśkiewicza, fabryka gwoździ, a także miejskie kina. Jednak w większości przypadków były to małe siłownie; ich generatory miały niewielką wydajność i mogły odsprzedawać tylko niewielkie nadwyżki energii. Kolejnym problemem był brak sieci przesyłowych. Budowę pierwszej lubelskiej elektrowni rozpoczęto w 1927 roku na Kośminku, przy ulicy Długiej. Blisko pięćdziesiąt lat później Lublin doczekał się nowoczesnej elektrowni na Wrotkowie.