Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Lublin – dawna Cyrulicza 9, Furmańska 5 (nie istnieje)

Nr pol. 640, hip. 456, 456a. 

 

Spis treści:
Historia własnościowa i budowlana
Wzmianki dotyczące lokali handlowych i rzemieślniczych
Ikonografia
Karta realności
Przypisy



Historia własnościowa i budowlana
W 1823 nieruchomość oznaczoną numerem policyjnym 640 nabyli Judka Lejba Giertla oraz Szmul Lewkowicz Giertla. W 1925 roku sąsiednią działkę oznaczoną numerem policyjnym 641 kupili Jankiel Judkowicz oraz Jankiel Grinfarb. Widać ją jeszcze na mapie z 1877 roku, choć już 1862 przeznaczono ją do rozbiórki, gdyż leżała na w miejscu nowo wytyczanej ulicy Furmańskiej.[1] Dom narożny, dwukondygnacyjny powstał pomiędzy 1862 a 1877, co sugerują ówczesne plany regulacyjne.[2] Kolejni właściciele to: Jankiel Judkiewicz, Heszko i Chana Fajga, małżeństwo Zyb, bracia Matys i Szulim Majer Szloserowie, Sura Liberman oraz Chana Sztajnworc i Marjem Horowicz.[3] W 1936 roku Cudyk Bursztyn postawił nową kamienicę, obok jednopiętrowego domu z cegły należącego do: Helmana Brenera, Estery Nirenberg, i Jakuba Goldbauma.[4] W 1939 roku powstał projekt budowy nowego domu z pięknym, otwartym podwórzem, autorstwa architekta Jerzego Siennickiego, lecz w jego realizacji przeszkodził wybuch wojny.[5] W 1966 roku nieruchomość przeszła na Skarb Państwa.[6]


Wzmianki dotyczące lokali handlowych i rzemieślniczych
Archiwum Państwowe w Lublinie
1928 - Moszek Josef Grum - wypiek wafli, AmL 1918-1939, sygn. 3584,
1929 - Matys Jontew - sprzedaż farb, Księga Adresowa Polski 1929,
1936 - Estera Niernberg - zakład stolarski, IB syg, 500


Ikonografia
Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Lublinie
- Plan sytuacyjny części miasta Lublina z ukazaniem placów po trynitarskich, 1862 WH 241,
- Sytuacyjny plan części miasta Lublina z naniesieniem ulicy Cyruliczej i Furmańskiej (obie podpisane jako Nadstawna), 1877 WH 241,

APL, IB sygn. 500:
- Projekt kamienicy (plan syt., fasada, rzuty), 1939 r.
- Plan odbudowy domu z rysunkiem budynków oraz dziedzińca z kolumnadą, autorstwa J. Siennickiego, 1939 r.
- Projekt odbudowy domu z rysunkiem budynków oraz dziedzińca z kolumnadą (fasada, plan sytuacyjny) autorstwa J. Siennickiego, 1939 r.
- Plan sytuacyjny, wyk. J. Siennicki, 1939 r.
- Plan sytuacyjny, 1941 r.


Karta realności
IB sygn. 500 (1941 r.)

Mieszkańcy nieruchomości wg. zawodu

Zawód
Liczba osób zamieszkałych
Uwagi
na parterze na piętrze na pod-
daszu
w suter-
enie
w bud.
fronto-wym
w oficynie
Pracownicy umysłowi






Wolne zawody






Robotnicy






Kupcy i przemysłowcy






Rzemieślnicy 1





Rolnicy






Inne zawody






Bez zawodu






 

Mieszkańcy w dniu sporządzenia spisu
Ogólna ilość mieszkańców Mężczyzn Kobiet Dzieci do lat 6 włącznie Dzieci od 7-18 lat włącznie Uwagi
chrześcijan Żydów

4 1 1 2

 
- budynek w trakcie rozbiórki
wł. Bursztyn Cudyk
Abram Jakow Szajndla
dn. 3.IV.1941

opracował Tadeusz Przystojecki




Przypisy
1 Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Lublinie, WH 456, 241.
2 Ibid., Jadwiga Teodorowicz Czerepińska, Rozpoznanie historyczno-konserwatorskie kwartału zabudowy zawartego pomiędzy ulicami: Cyrulicza - Furmańska - Kowalska - Lubartowska, katalog zabytków, egzemplarz dostępny wyłącznie w archiwum WUOZ.
3 WH 456.
4 APL, IB sygn. 500.
5 Ibid.
6 WH 456.