Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Wystawy paryskie Grupy Zamek

Spis treści

[RozwińZwiń]

Kto, gdzie i kiedy?Bezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

zaproszenie na paryską wystawę Grupy Zamek
W listopadzie 1959 roku Tytus Dzieduszycki wyjechał do Paryża. Dzięki jego staraniom doszło do wystawy prac artystów Grupy „Zamek" w paryskich galeriach. W listopadzie 1959 roku dzięki pomocy Edouarda Jaguera, krytyka związanego z grupą „Phases" zorganizowano wystawę w Galerii Georges Fall. Uczestniczyli w niej: Włodzimierz Borowski, Tytus Dzieduszycki (ps. Sas), Jan Ziemski.

W czerwcu 1960 roku udało się doprowadzić do drugiej wystawy prac Grupy „Zamek" w Paryżu. Wernisaż odbył się w Galerii Le Ranelagh. Cinema D`Art et d`Essai. Paryżanie mogli oglądać prace Włodzimierza Borowskiego, Tytusa Dzieduszyckiego (ps. Sas), Jana Ziemskiego. Recenzje z wystaw napisane przez Edouarda Jaguera, Jeana-Clarence Lamberta i Antoniego Henisza opublikowane zostały na łamach czasopism "Phases" i "France Observateur".

Informacje o paryskich wystawach członków Grupy "Zamek" są niespójne. "Polskie życie artystyczne" podaje ze obie wystawy odbyły się w 1959 roku, Tadeusz Mroczek w "Kalendarium Grupy Zamek" podaje informacje o listopadzie 1959 i czerwcu 1960 roku. Z kolei Luiza Nader pisze o jednej wystawie paryskiej.

 

TrudnościBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści


Nie było łatwo doprowadzić do wystawy. Artyści z Lublina nie mogli liczyc na otrzymanie wiz wyjazdowych. Były ogromne trudności z dostarczeniem obrazów do Francji. Obrazy pojechały tam dzięki uprzejmości "Zespołu Pieśni i Tańca" Wandy Kaniorowej, która wyjeżdzając z zespołem na występy zabrała obrazy ze sobą. Artyści musieli wcześniej podpisać specjalne oświadczenie, że prace powrócą do Polski w określonym terminie, co skutecznie uniemożliwiło Grupie „Zamek" dalsze wystawianie na Zachodzie.

Artykuły o wystawach opublikowane we FrancjiBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści


1. Jaguer E., La Face Inconne de la Terre, "Phases", R. 1960, z 5-6. I.
2. Henisz A., Le nouvelle peinture polonaise, "France Observateur", R. 1960, z 2 VI.
3. Lambert J-C., Le Miracle Polonais, "France Observateur, R. 1960, z 2 VI.

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Zdjęcia

Słowa kluczowe