Stanisław Grędziński

W Reflektorze poetą o największym doświadczeniu poetyckim był Stanisław Grędziński (1895-?) i on też w tej grupie reprezentował tendencje futurystyczne. Grędziński przybył do Lublina z Krakowa, gdzie brał czynny udział w wystąpieniach tamtejszych futurystów i należał do ich klubu „Katarynka”. Zetknął się więc z tym kierunkiem w jego najciekawszych przejawach, chociaż w technice bliższy był futurystom kręgu warszawskiego, takim jak Anatol Stern. Przykładem niech będzie obraz kobiety z wiersza Erotyk:

rozwaliła się na łóżku pali papierosy
i sama się do siebie uśmiecha zagadkowo
na niej masa brązowych rozfalowanych włosów
rzekłbyś brzuchata leży biała morska krowa

Grędziński przyspiesza tempo wiersza, rwie zdania i obrazy, wprowadza dysonanse („miażdży czaszki trybami maszyn”). Stefan Napierski tak charakteryzował lirykę Grędzińskiego: „Swoista rytmika, bardzo nerwowa, wytrzymana i dramatyczna, dynamika, która jest jedyną więzią kompozycyjną tego rodzaju pisarstwa, zupełny brak lubowania się słowem (.,.), co doprowadza aż do szarżowania brutalnością - pewna wulgarna siła, tkwiąca w zrezygnowaniu z estetyzmu - zastanawia”. [...]
 

źródło:

Kłak T., Miasto poetów. Poezja lubelska 1918-1939.