Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Maria Ballod (ur. 1942)

Dziennikarka, poetka, ur. 11 lutego 1942 roku w Lublinie, gdzie ukończyła filologię polską na UMCS (1965). Od początku lat 60. publikowała wiersze w prasie literackiej Lublina, następnie drukowała je we „Współczesności”, „Regionach”, „Toposie" oraz lubelskim „Akcencie”. Wydała tomy poetyckie: Tworzenie ptaków (Wyd. Lubelskie 1967), Omijanie czasu (Wyd. Lubelskie 1971), Hymn i alarm (Warszawa 1992, Wyd. Przedświt) i Skrajem dnia (Warszawa 1999, Wyd. Przedświt).

 

Spis treści

[RozwińZwiń]

BiogramBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

W latach 1966–1970 zatrudniona w Polskim Radiu w Lublinie jako dziennikarz-redaktor radiowy, współpracowała wówczas także z Centralną Rozgłośnią PR w Warszawie, przygotowując, głównie dla Programu III PR, reportaże literackie oraz wiele cyklicznych magazynów (m.in. Anegdoty staropolskie), a także cykliczne słuchowiska pt. Spotkanie-niespodzianka, poświęcone wybitnym kobietom (Bona Sforza, Izabela Czartoryska, Helena Pustowójtówna, Narcyza Żmichowska i in.).

W 1970 roku zamieszkała w Warszawie i podjęła pracę w Naczelnej Redakcji Programów Oświatowych Polskiego Radia, przygotowując przede wszystkim cykliczne audycje popularyzujące wiedzę humanistyczną z zakresu sztuki, etyki i kultur mniejszości narodowych (m.in. cykle Sztuka wczoraj i dziś, W poszukiwaniu szczęścia).
W latach 1983–1988 współpracowała z radiem jako autorka słuchowisk i adaptacji (m.in. Oblężenie Legnicy, Bibliofil-amator", "Niebezpieczna narzeczona", "Republikanka").
Od 1989 r. pracowała w redakcji Publicystyki Kulturalnej Programu II, gdzie prowadziła audycje kontaktowe "Rozmowy o demokracji" (na żywo), oraz liczne cykle audycji dokumentalno-literackich (m. in. "Z końcem wieku", "Mity i utopie").
Obecnie na emeryturze.

 

Wybór audycjiBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

„Co tam dzieci pamiętają" [1968]
Reportaż. Wspomnienia ludzi, którzy jako dzieci trafili na Majdanek

 

„Byłem tylko lekarzem" [1969]
Reportaż. Wspomnienia okupacyjne lekarza lubelskiego Kazimierza Kucharskiego

 

Początek był w Lublinie [1969]
Jan Mietkowski opowiada o rozgłośni „Pszczółka”

 

Początek był w Lublinie [1969]
Życie artystyczne Lublina po wyzwoleniu. Opowiada Ignacy Witz

 

Początek był w Lublinie [1969]
Działalność historyków sztuki tuż po wojnie - wspomina założyciel naczelnej dyrekcji muzeów i ochrony zabytków prof. Stanisław Lorenz

 

Początek był w Lublinie [1969]
Wspomina szef resortu sztuki PKWN prof. M. Drobner

 

25 lat temu w Lublinie [1969]
J. Przyboś, J. Putrament- wspomnienia o życiu literackim w powojennym Lublinie

 

25 lat temu w Lublinie [1969]
Konspiracyjne muzykowanie w Lublinie i na froncie. Wspomina Bohdan Paprocki

 

25 lat temu w Lublinie [1969]
Władysław Krasnowiecki - wspomnienia o początkach teatru lubelskiego

 

Okienko lubelskich facecjonistów [1969]
Program satyryczny o Lublinie

 

 

Opracowała Dominika Jakubiak