Zamojska 29 w Lublinie
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Zamojskiej 29.
Spis treści
[Zwiń]Lokalizacja
Dawny numer policyjny: 258g
Numer hipoteczny: 862
Numer przed 1939: Zamojska 29
Numer po 1944: Buczka 29
Numer obecny: Zamojska 29
Funkcje
Budynek mieszklalny z pomieszczeniami handlowymi. W 1937 roku istniał sklep z pieczywem (Helena Plewik), sklep z wódką (Ryszard Figiel), sklep z wędlinami (Władysław Pyzik), galanteria (Tadeusz Porczak), sklep z rowerami.
Kalendarium
l. 70. XIX – parcelacja działki należącej do Franciszka Ksawerego Wędrowskiego
1883 – działkę kupuje Józef Wolf
1884 – wydzielenie placu z odrębną hipoteką zakupionego przez Adolfa Kwappa
1886 – Kwapp prosi o pozwolenie na budowę domu mieszkalnego
październik 1887 – zakończenie budowy domu mieszkalnego
1888 – zgłoszenie domu do ubezpieczenia
1896 – nieruchomość kupują Zachariasz i Brucha Fajnmel
1903 – nieruchomość wystawiona na publiczną licytację i kupiona przez Jadwigę Kochańską
1905 – nieruchomość kupuje Syma Dyna Frejzinger
1908 – nieruchomość kupują Ludwik i Ewa Plewikowie
5 września 1925 – zatwierdzenie planu zabudowy działki
1925 – rozpoczęcie zabudowy działki
1926 – remont budynku
2 października 1928 – podanie Heleny Plewik o pozwolenie na dokończenie zabudowy działki
3 listopada 1928 – prośba Jana Wilczyńskiego o wstrzymanie robót budowlanych
24 kwietnia 1937 – sporządzenie Ankiety
30 września 1937 – podanie Dawida Holeberga o zatwierdzenie projektu urządzenia reklamowego
7 października 1937 – zatwierdzenie planu urządzenia reklamowego
26 lutego 1938 – podanie Tadeusza Porczaka, Władysława Pyzika, Ryszarda Figla i Heleny Plewik o zatwierdzenie planów urządzeń reklamowych
28 maja 1938 – zatwierdzenie planów urządzeń reklamowych
6 marca 1939 – prośba o pozwolenie na wykonanie urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych
17 marca 1939 – zatwierdzenie projektu budowy urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych
19 czerwca 1940 – Karta realności
4 sierpnia 1942 – prośba o stwierdzenie złego stanu zachowania budynku
17 sierpnia 1942 – stwierdzenie złego stanu budynku
8 czerwca 1943 – prośba o zakwalifikowanie mieszkania nr 2 jako nienadającego się do użytku
1948 – budowa piekarni L. Grudnia
1950 – przebudowa budynku
pocz. l. 70. XX – rozbiórka starego budynku
Historia
Posesja została wydzielona z działki oznaczonej numerami policyjnymi 257 i 258, opisanej w księdze hipotecznej numerem 664. Proces parcelacji rozpoczął się w 2. poł. lat 70. XIX w. kiedy teren należał do Franciszka Ksawerego Wędrowskiego. W roku 1883 działkę kupił Józef Wolf, zaś w 1884 z działki wydzielono od frontu plac, dla którego założono odrębną hipotekę. Nowo powstałą działkę kupił Adolf Kwapp.
Na początku 1886 roku Kwapp wystąpił o pozwolenie na budowę domu mieszkalnego. Według projektu autorstwa architekta M. Jarzyńskiego zagospodarowanie działki zakładało usytuowanie domu frontowego w linii już istniejącej na sąsiednich parcelach zabudowy. Kamienica usytuowana przy północnej granicy posesji miała być wzniesiona na rzucie litery „L”, z oficyną od strony północno-zachodniej. Wzdłuż południowej granicy pozostawiono przejazd na podwórze, zaś w narożu projekt sytuował budynek gospodarczy. Budynek posiadał dwie kondygnacje, na jednej kondygnacji budynku mieszkalnego znajdowały się prawdopodobnie dwa mieszkania o dwutraktowym układzie wnętrz. Elewację frontową zaprojektowano jako dziewięcioosiową, z otworem wejściowym umieszczonym na osi środkowej. Parter, w całości pokryty boniowaniem, miał być oddzielony od pierwszego piętra dwoma gzymsami. Całość wieńczyć miał gzyms koronujący. Przedsięwzięcie nie zostało zrealizowane w całości. Prawdopodobnie wzniesiono jedynie oficynę mieszkalną w głębi działki.
W 1896 roku nieruchomość kupili Zachariasz i Brucha Fajnmel (Fein,el, Feynmel, Fajnmiel).
W 1903 roku, na publicznej licytacji, nieruchomość kupiła Jadwiga Kochańska, która sprzedała ją w 1905 roku córce poprzednich właścicieli – Symie Dynie Frejzinger. Od 1908 roku właścicielami nieruchomości byli Ludwik i Ewa Plewikowie. W 1913 roku działkę odziedziczyły ich dzieci: Maria, Zygmunt, Henryka, Apoloniusz i Maksymilian.
Przednia część działki zabudowywana była stopniowo od 1925 roku. W roku 1928 przystąpiono do budowy 3 sklepów wzdłuż całej szerokości frontu. Ankieta z 1937 roku opisuje frontowy, parterowy dom z cegły, z oficynami (obecnie nieistniejący). W domu mieściła się piekarnia, sklep z wódką, sklep z wędlinami, galanteria, sklep z rowerami. W 1937 roku Zarząd Miejski wydał pozwolenia na wykonanie urządzenia reklamowego dla sklepu Dawida Holeberga, zaś w 1938 dla sklepów Tadeusza Porczaka (galanteria), Władysława Pyzika (wędliniarnia), Ryszarda Figla (sprzedaż wódek) i Heleny Plewik (piekarnia), pod warunkiem dostosowania się do poprawek zamieszczonych na projektach, usunięcia okiennic, zamieszczenia pełnych brzmień imion i nazwisk właścicieli i zamieszczenia napisów informujących o rodzaju przedsiębiorstwa we wnękach nad sklepami.
Od roku 1942 do Zarządu Miejskiego zaczęły wpływać prośby o zakwalifikowanie mieszkań przy Zamojskiej 29 jako nienadających się do użytku. W jednym z dokumentów czytamy: „cały budynek wykazuje b. duże zaniedbanie. Usytuowany na terenie podmokłym (w piwnicach stale woda), posiada liczne pęknięcia ścian i nadproży. W okresie późniejszym kwalifikuje się do rozbiórki”.
Po upaństwowieniu nieruchomości zlikwidowano prywatne sklepiki, a całość przejęta została przez miejski handel detaliczny. W 1949 roku zatwierdzono projekt budowy prywatnej piekarni L. Grudnia (na miejscu dawnego składu mąki).
Budynek rozebrano na początku lat 70. XX wieku. Na jego miejscy wzniesiono obiekt handlowo-biurowy, w którym funkcjonował dom handlowy „Rusałka”.
Mieszkańcy
1936
Właściciel nieruchomości: Ludwik Plewik, Henryka, Zygmunt, Maksymilian, Maria, Apoloniusz, rodzice: Ludwik i Ewa
Zarządca nieruchomości: Zygmunt Plewik
Dozorca: Józef Uszatka [?]
1940
Właściciel: Zygmunt Plewik, ur. 4 kwietnia 1909, rzym.-kat., syn Ludwika i Ewy, zam. Zamojska 29
Mieszkańcy nieruchomości według zawodu w 1940 roku
Robotnicy 2 (na piętrze), 2 (w oficynie).
Lokatorzy według wyznania, płci i wieku w 1940 roku
Ogólna ilość mieszkańców 13
Chrześcijan 13
Mężczyzn 6
Kobiet 5
Dzieci do lat 6 włącznie
Dzieci do lat 7-18 włącznie 2
Opis
Współcześnie istniejący budynek zajmuje całą szerokość części historycznej parceli. Budynek posiada prostopadłościenną bryłę o czterech piętrach. Parter i piętro przeznaczono na cele handlowe, w wyższych kondygnacjach usytuowano biura.
Otoczenie: budynek w ciągu zabudowy ulicznej; obiekt kłóci się z sąsiadującą architekturą posiadającą jeszcze cechy zabudowy historycznej.
Literatura
Akta nieruchomości położonej w Lublinie przy ul. Zamojskiej 29, APL, sygn. 5943.
Plan sklepów w posesji p. Plewika przy ulicy Zamojskiej 29 w Lublinie
Projekt urządzenia reklamowego dla W.P. T. Porczaka, W. Pyzika, R. Figla, H. Plewik, Lublin, ul. Zamojska Nr 29
Plan piekarni wł. L. Grudzień Lublin, ul. M. Buczka Nr 29
Projekt przebudowy sklepów przy ul. M. Buczka Nr 29 w Lublinie
Połączenie domu Herszenhorna przy ul. Zamojskiej Nr 29 z elektrownią, APL, sygn. 1577.
Domowa książka meldunkowa miasta Lublina ul. Zamojska nr 29 lok. 2-7, APL, sygn. 2389.
Domowa książka meldunkowa miasta Lublina ul. Zamojska nr 29 lok. 1b; 2-2b; 3; 4; 5a; 5b; 6; 7a; 7b; 8a; 8a; 9-11; 13; 14, APL, sygn. 2388.
B. Stanek-Lebioda, Lublin. Budynek handlowo-administracyjny. Rozpoznanie historyczne i postulaty konserwatorskie, Lublin 2004, mps WUOZ, syg. 17631.