Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Widoki Lublina – litografie i akwarele Bronisława Kopczyńskiego (początek XX wieku)

Bronisław Kopczyński jest autorem pięćdziesięciu akwarel i litografii z widokami Lublina. Jest także autorem dwóch akwarel z 1918 roku, dokumentujących odkrywanie fresków w kaplicy zamkowej w Lublinie.

Spis treści

[RozwińZwiń]

O autorzeBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Bronisław Kopczyński urodził się w 1882 roku w Warszawie. W latach 1902–1905 studiował na ASP w Krakowie, m.in. u Teodora Axentowicza. W 1906 roku na stałe wrócił do Warszawy. Malował głównie cykle akwarel przedstawiające zabytki kraju (najwięcej warszawskich), ponadto wykonywał litografie, rysunki satyryczne, scenografie i malowidła ścienne.

Zmarł w 1964 roku w Warszawie.

Historia dziełaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Bronisław Kopczyński był artystą wrażliwym na piękno architektury. Jego styl, który można określić jako realizm z elementami nastrojowości, ujawnił się w serii pięćdziesięciu akwarel i litografii wykonanych podczas krótkiego pobytu w Lublinie w 1917 lub 1918 roku. Powstały wtedy prace: Ulica Mostowa, Ulica Krawiecka, Ruiny starego pałacu, Brama Grodzka, Klasztor oo. bernardynów, Brama Krakowska i inne.

OpisBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Dobór motywów wskazuje na to, że Bronisław Kopczyński był zafascynowany dwoma typami obiektów: dostojnymi zabytkami (Brama Krakowska, Klasztor oo. bernardynów) i Lublinem „drugiej kategorii” – zaułkami, ruinami, zaniedbanymi drewnianymi budynkami. Nie unikał planów ogólnych (Ulica Mostowa, Brama Grodzka), lubił także przyglądać się detalom, takim jak zniszczone przez czas schody (Ruiny starego pałacu), czy żeliwna balustrada o skomplikowanym rysunku (Ulica Krawiecka).

Jego rysunki, akwarele i litografie są z jednej strony na tyle realistyczne, że współcześni artyście krytycy sztuki nazywali go „inwentaryzatorem”, z drugiej niespokojna kreska, którą się posługiwał, przywodzi na myśl inspiracje secesją. Wyrazisty, swobodnie prowadzony, kapryśny kontur wypełniają stonowane, spokojne, utrzymane w jednej gamie plamy barwne. Kompozycja prac jest zrównoważona i mimo obecności wielu szczegółów zachowuje lekkość.

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

  • Bartnik, R., Widoki Lublina w zbiorach graficznych Muzeum Lubelskiego, [w:] Z. Nestorowicz [red.], Ikonografia dawnego Lublina, Lublin 2000.
  • Leszczyńska U., Kopczyński Piotr Bronisław, [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.), t. 4, Wrocław 1986.
  • Wańke W., Stary Lublin. Obrazy B. Kopczyńskiego w Tow. Zach. Sztuk Pięknych, „Świat” 1918, nr 41.
  • Zebrzydowski K., Dwie wystawy [m.in. Bronisława Kopczyńskiego], „Tygodnik Ilustrowany” 1918, nr 42.