Ulica Peowiaków w Lublinie – historia ulicy
Spis treści
[Zwiń]Nazwa ulicy
Nazwa ulicy ulegała kilkakrotnym zmianom. Początkowo brzmiała Wizytkowska, ponieważ prowadziła do klasztoru wizytek, dalej, ok. 1880 roku, przemianowano ją na ulicę Szpitalną (w klasztorze mieścił się lazaret wojskowy). W 1934 roku ulicy nadano nazwę Peowiaków (na 20-lecie POW), następnie w 1952 roku patronem arterii został Wincenty Pstrowski. Obecnie ulicy przywrócono miano Peowiaków.
Historia
Wzdłuż linii obecnej ulicy Peowiaków biegła druga linia obronna miasta powstała ok. 1557 roku. Ulica Peowiaków biegła pierwotnie (ok. XVIII w.) od kościoła pobrygidkowskiego, obok zespołu klasztornego wizytkowskiego, na zachód do ulicy Krakowskie Przedmieście. Nie jest wykluczone, że ulica ta istniała już wcześniej (ok. XVII w.) i że zwano ją ulicą Zakonną lub Zakonnic św. Brygidy. Zachodni odcinek ulicy zlikwidowano ok. 1819 roku (bądź też ok. 1830). Połączenie z Krakowskim Przedmieściem uzyskano dzięki wytrasowaniu ul. Kołłątaja.
Obiekty sakralne
Zespół klasztorny wizytek, ob. Centrum Kultury w Lublinie, ul. Peowiaków nr 12:
a. kościół, pw. Najświętszego Serca i Nawiedzenia NMP, murowany, 1749–1752, architekt Karol Bay (?), przebudowany na cerkiew prawosławną 1836–1839, arch. Feliks Bieczyński i arch. Fredynand Konotkiewicz, przebudowany (podział na dwie kondygnacje) w 1921 i w latach 1970–1979, architekci Kazimierz Kwiatkowski i Tadeusz Michalak;
b. klasztor, murowany, 1731–1734, rozbudowa 1749–1751, przebudowany na szpital 1810, remontowany 1815, przebudowany na koszary, po 1918 i w latach 1970–1979, architekci Kazimierz Kwiatkowski i Tadeusz Michalak;
c. lamus, murowany, 1731–1734, architekt Karol Bay (?);
d. kapliczka Chrystusa Frasobliwego, murowana, 1767.
Zobacz więcej>>>
Założenia ogrodowe
Dawny ogród klasztorny ss. wizytek, XVIII/XIX, układ mieszany.
Miejsca pamięci narodowej
Ciekawe miejsca
Zobacz więcej>>>
Zabytkowe budynki
Katalog zasobów kulturowych miasta Lublina wymienia przy ulicy Peowiaków następujące budynki o znaczącej wartości kulturowej i historycznej:
Dom, ul. Peowiaków nr 4, murowany, lata 20. XX wieku.
Dom, ul. Peowiaków nr 5, murowany, około 1907.
Dom, ul. Peowiaków nr 6, murowany, połowa XIX wieku, przebudowany po 1920.
Dom, ul. Peowiaków nr 8, murowany, 1900–1910.
Zespół domu, ul. Peowiaków nr 10:
a. dom, murowany, około 1866, nadbudowa w latach 1880–1912,
b. dom nr 1 Ob, murowany, 1881.
Opracowała Ewa Sękowska
Literatura
Gawarecki H., Gawdzik C., Ulicami Lublina, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1976.
Stasiak M. (oprac.), Katalog zasobów kulturowych miasta Lublina, Studium ochrony wartości kulturowego krajobrazu i środowiska miasta Lublina, Lubelska Pracownia Urbanistyczna, Lublin 1999.