Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Rusałka 5 w Lublinie

Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Rusałka 5.

Spis treści

[RozwińZwiń]

LokalizacjaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Budynek usytuowany na prostokątnej działce, w zwartej zabudowie przyulicznej, frontem do ulicy. Lublin, ul. Rusałka 5.

Dawny numer policyjny: 257

Numer hipoteczny: 989 lub 959

Numer przed 1939: Rusałkowska 5

Numer obecny: Rusałka 5

FunkcjaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Budynek mieszkalny, dolna kondygnacja pełniąca funkcję handlową.

KalendariumBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

1901 – wydzielenie działki z parceli Adama Wojdalińskiego, właścicielem zostaje Jan Jakubiec

przed 1911 – Jan Jakubiec sprzedaje niezabudowaną działkę Karolowi i Julii Szychom

1 lipca 1911 – rozpoczęcie użytkowania budynku

4 listopada 1936 – sporządzenie Ankiety

wrzesień 1939 – pęka jedna ze ścian bocznych budynku mieszkalnego

2 lipca 1940 – Karta realności

19 maja 1941 – prośba małżeństwa Szychów o komisyjne zbadanie stanu zachowania domu

18 września 1942 – prośba o przydzielenie materiału na budowę uszkodzonej ściany trzech komórek lokatorskich

1947 – prace remontowe

2001 – nieruchomość przechodzi na własność Piotra i Iwony Więckowskich oraz Roberta i Beaty Więckowskich

2003 – remont

HistoriaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Kamienicę wybudowano na działce wydzielonej w 1901 roku z parceli należącej do Adama Wojdalińskiego. Działkę za 1000 rbs kupił Jan Jakubiec. Przed rokiem 1911 Jakubiec za 11400 rbs sprzedał Julii i Karolowi Szychom działkę, na której znajdowały się: jednopiętrowy dom mieszkalny (zajmujący całą szerokość działki) i dwa murowane budynki gospodarcze (przy północnej granicy parceli). Dokumentacja z 1936 roku opisuje murowany budynek mieszkalny jako kryty blachą z łatami papowymi i posiadający dwa balkony od strony fasady. Nawierzchnię podwórza stanowiło klepisko. We wrześniu 1939 roku pękła jedna ze ścian bocznych domu. Na Karcie realności z lipca 1940 roku zanotowano: „W odległości 3ch metrów wybuchła bomba, wskutek eksplozji dom został uszkodzony”. W takim stanie budynek pozostawał do 1947 roku, kiedy przeprowadzono prace remontowe. W roku 2001 zmienili się właściciele działki, z których inicjatywy w 2003 roku rozpoczął się remont budynku.

MieszkańcyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Właściciel

W 1936 i w 140 roku właścicielem był Karol Szych, ur w 1876 roku, wyzn. rzym.-kat., syn Andrzeja i Karoliny z Przybylskich, zam. Rusałka 5.

Mieszkańcy nieruchomości według zawodu w 1940 roku

Pracownicy umysłowi 2 (na parterze), 5 (na piętrze), 7 (w budynku frontowym).

Robotnicy 2  (na parterze), 2 (w budynku frontowym).

Kupcy i przemysłowcy 1 (na piętrze), 1 (w budynku frontowym).

Rzemieślnicy 2 (na parterze), 2 (na piętrze), 4 (w budynku frontowym).

Bez zawodu  4 (na parterze), 17 (na piętrze), 21 (w budynku frontowym).

Lokatorzy według wyznania, płci i wieku w 1940 roku

Ogólna ilość mieszkańców 35

Chrześcijan 35

Mężczyzn 13

Kobiet 16

Dzieci do lat 6 włącznie 1

Dzieci do lat 7-18 włącznie  5

OpisBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Kamienica jest przykładem typowej XX-wiecznej zabudowy obrzeży śródmieścia Lublina, o charakterystycznym programie użytkowym: handlowy parter, mieszkalne piętro.

Budynek przetrwał do dziś unikając większych przekształceń.

Budynek ceglany, obustronnie tynkowany, zbudowany na planie prostokąta, z przylegającą od północy niewielką oficyną. Obiekt dwukondygnacyjny z użytkowym poddaszem, kryty dwuspadowym, blaszanym dachem.

Fasada budynku siedmioosiowa, na osi środkowej brama przejazdowa, na osiach 1, 3, 5 i 7 otwory wejściowe. Na 2 i 6 osi piętra balkony.

Parter kamienicy boniowany, z pseudozwornikami. Piętro gładko otynkowane, okna w profilowanych opaskach, zwieńczone gzymsami nadokiennymi.

Wnętrza:

Układ wnętrza dwutraktowy.

Otoczenie:

Ciąg zwartej zabudowy ulicznej.

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Jacek Studziński, Lublin. Kamienica ul. Rusałka 5. Rozpoznanie historyczne i postulaty konserwatorskie, Regionalny Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków w Lublinie, Lublin 2004, mps WUOZ, sygn. 17617.

Akta nieruchomości położonej w Lublinie przy ul. Rusałka 5, APL, syng. 4657.

Domowa książka meldunkowa miasta Lublina ul. Rusałka nr 5 lok. 1-9, APL, sygn. 1771.