Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Plan Lublina Rennera (przełom XVIII i XIX wieku)

W 1795 roku Rosja, Austria i Prusy podpisały III traktat dokonujący ostatecznego rozbioru Polski. Lublin został oficjalnie podporządkowany komisarzowi austriackiemu, zarządzającemu Galicją Zachodnią do 1809 roku. Z tego okresu pochodzą trzy mapy austriackich kartografów przedstawiających Lublin: Emanuela Rennera, Johanna Trettera oraz Mayera von Heldensfelda.

Spis treści

[RozwińZwiń]
Plan Rennera
Fragment planu Lublina autorstwa E. Rennera, Kriegsarchiv Wien.

 

Informacje podstawoweBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Plan Rennera znajduje się w Archiwum Wojny (Kriegsarchiv) w Wiedniu. Pełny tytuł planu: Aufnahms-Blatt der Stadt Lublin aufgenommen vom Oberlieut. Renner des Franz Jellachichischen Inft. Rgts.

Informacje o autorzeBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Na planie widnieje nazwisko Renner oraz jego stopień. Był on oberlieutenantem w pułku piechoty Franza Jellachicha (Franjo Jelačića), który pełnił rolę inhabera w tej formacji od 1802 roku1. W informacjach dotyczących tego pułku (nr 62) z 1804 roku możemy się dowiedzieć, że Renner miał na imię Emanuel2. Urodził się około 1776 roku i zmarł w wieku 68 lat (w 1844 roku) w Wiedniu jako emerytowany pułkownik3.

Data powstania planuBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Na planie nie widnieje data jego powstania. W informacji z Kriegsarchiv można znaleźć datę 1800 rok4. Datę tę potwierdza określenie na planie kościoła pw. Św. Krzyża jako „Heil Kreutz oder Spietal”, które uwzględnia stan przekształcenia klasztoru w szpital wojskowy, co nastąpiło po wrześniu 1800 roku a przed końcem stycznia 1801 roku5. W opracowaniach naukowych map stosowana jest data powstania przed 1800 rokiem6. Wymienienie w tytule nazwiska Franza Jellachicha jako inhabera pułku piechoty może z kolei wskazywać na czas powstania planu po 1802 roku7.

Opis planuBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Plan został narysowany tuszem i pokolorowany akwarelą w skali 1:57608. Nie jest zorientowany względem stron świata. Została na nim ukazana rzeźba terenu oraz sieć rzeczna lubelskich odcinków Bystrzycy, Czechówki i Czerniejówki, wraz ze stawami, oczkami wodnymi, źródłami i bagnami. Na planie zostały uchwycone: obecne Stare Miasto, Śródmieście, Wieniawa, przedmieście Piaski, a także fragmenty obecnych części miasta jak Kalinowszczyzna, Czwartek i Czechów. Z nazwy zostały wymienione Tatary i Dziesiąta. Budynki sąsiadujące ze sobą zostały przedstawione w formie bloków zabudowy. Na planie oznaczono cegielnie, młyny, wiatraki, krzyże przydrożne a także sady, ogrody, ogrodzenia i system fortyfikacji miejskich. Mapa przedstawia Lublin z układem ulic i budynkami sprzed ostatniego z wielkich pożarów miasta, który miał miejsce w 1803 roku.

Spis klasztorów i kościołówBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Spis kościołów lubelskich na planie E. Rennera, Kriegsarchiv Wien.
Spis kościołów lubelskich na planie Lublina autorstwa E. Rennera, Kriegsarchiv Wien. 

 

Na planie został zamieszczony spis ówczesnych klasztorów i kościołów:

a) Stadt Pfarr Kirche ‒ kościół farny pw. św. Michała
b) Barmherz, Nonnen ‒ kościół pw. św. Wojciecha (wówczas kościół i klasztor ss. szarytek)
c) Dominicaner ‒ bazylika pw. św. Stanisława i klasztor oo. dominikanów w Lublinie
d) Trinitarien ‒ archikatedra lubelska, kościół pw. św. św. Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty (wówczas kościół oo. trynitarzy)
e) Basillianer ‒ prawosławna cerkiew pw. Przemienienia Pańskiego w Lublinie (wówczas klasztor unickiego zakonu oo. bazylianów)
f) St. Nikolaier ‒ kościół pw św. Mikołaja
g) Schloẞ Berg ‒ Góra Zamkowa
h) Josephaten Nonnen ‒ kościół pw. św. Józefa (wówczas kościół i klasztor ss. józefitek)
i) Pocęten Nonnen ‒ kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP (wówczas kościół i klasztor ss. poczętek)
j) litera nie została ujęta w spisie
k) Kapuziner ‒ kościół pw. św. św. Piotra i Pawła i klasztor oo. kapucynów
l) Trinitarien Ruin ‒ dom przy ulicy Rybnej 10 (wówczas kościół oo. trynitarzy w ruinie)
ł) Bernardiner Mönch ‒ kościół pobernardyński pw. Nawrócenia św. Pawła (wówczas również klasztor oo. bernardynów)
m) Heil Kreutz oder Spietal ‒ kościół pw. Świętego Krzyża (wówczas stan przejściowy między kościołem i klasztorem oo. dominikanów obserwantów a szpitalem wojskowym)
n) Ewangeliche Kirche ‒ kościół ewagelicko-augsburski pw. Świętej Trójcy
o) Visitten Nonnen ‒ Centrum Kultury (wówczas kościół i klasztor ss. wizytek)
p) Reformaten Mönch ‒ budynek należący do browaru Perła Browary Lubelskie (wówczas kościół i klasztor oo. reformatów)
r) Mansionaren Kloster ‒ kościół pw. Przemienienia Pańskiego, Metropolitalne Seminarium Duchowne (wówczas kościół i klasztor oo. misjonarzy)
s) Brigitter Nonnen ‒ kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Zwycięskiej (wówczas kościół i klasztor ss. brygidek)
t) Karmellitten Mönch ‒ nie istnieje, położony na terenie, na którym istnieje ratusz lubelski (wówczas kościół i klasztor oo. karmelitów bosych)
u) Barmherzige Brüder ‒ nie istnieje, położony w zachodniej części placu Litewskiego (wówczas kościół pw. Bożego Ciała i klasztor oo. bonifratrów)
v) Bernardiner Nonnen ‒ kościół pw. św. Piotra, klasztor oo. jezuitów (wówczas kościół i klasztor ss. bernardynek
w) Minoritten ‒ kościół pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, klasztor oo. salezjanów (wówczas kościół i klasztor braci mniejszych ‒ oo. franciszkaniów)
x) Augustiner ‒ kościół pw. św. Agnieszki i klasztor oo. augustianów
y) Karmelitten ‒ kościół pw. św. Eliasza Proroka i klasztor oo karmelitów trzewiczkowych
z) Heilige Geist ‒ kościół pw. Świętego Ducha

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Dymmel P., Plany Lublina w zasobach archiwalnych, [w:] M. Harasimuik, D. Kociuba, P. Dymmel [red.], Plany i widoki Lublina XVII-XXI wiek, Lublin 2007, s. 88-97.

Militär - Schematismus des Österichen Kaiserthumes für 1867, Wien, 1867.

Schematismus der Kais. Königl. Armée: für das Jahr 1804, Militär Almanach XV, Wien 1804.

Szczepanik W., Austriacki garnizon w Rzeszowie w latach 1772-1848, Rocznik Podkarpacki 2012, nr 1, s. 15-30.

Trzewik M., Układ przestrzenny miasta Lublina na przełomie XVIII i XIX wieku na planach austriackich przechowywanych w Archiwum Wojennym w Wiedniu, [w:] B. Konopska, J. Ostrowski [red.], Z dziejów kartografii, tom XVIII, Dawne mapy jako źródła w badaniach geograficznych i historycznych, Warszawa, 2014, s. 155-167.

Wadowski J. A., Kościoły lubelskie na podstawie źródeł archiwalnych, Kraków 1907.

Włodarczyk D., Badania archeologiczne przy kościele Świętego Krzyża oraz klasztorze Dominikanów Obserwantów w Lublinie. Cmentarze, [w:] E. Banasiewicz-Szykuła [red.], Kościoły i klasztory Lublina w świetle badań archeologicznych, Lublin 2012, s. 194-210.

Vindobona. Stadt-Wien (Zeitschrift vom 1. Jänner bis 31. Mai 1844), A. J. Groß-Hoffinger [red.], Wien, 1844.

PrzypisyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

  1. Wróć do odniesienia Oberlieutenant (właść. oberleutnant) w austriackim wojsku był stopniem wyższym niż porucznik a niższym niż kapitan. Tytuł inhaber był w omawianym okresie określeniem „właściciela" pułku w armii austriackiej przyznawanym członkom rodzin panujących i arystokracji. Przysługiwały mu pewne uprawnienia administracyjne wobec oficerów i żołnierzy, a jednostka funkcjonowała pod jego imieniem. Inhaber nie dowodził „swoją" jednostką w walce (por. W. Szczepanik, Austriacki garnizon w Rzeszowie w latach 1772-1848, Rocznik Podkarpacki 2012, nr 1, przypis 9, s. 9).
  2. Wróć do odniesienia Militär Almanach XV: Schematismus der Kais. Königl. Armée: für das Jahr 1804, Wien 1804, s. 200.
  3. Wróć do odniesienia Vindobona. Stadt-Wien (Zeitschrift vom 1. Jänner bis 31. Mai 1844), A. J. Groß-Hoffinger [red.], Wien, 1844, s. 396.
  4. Wróć do odniesienia http://www.archivinformationssystem.at/detail.aspx?ID=1425047, [dostęp: 19 kwietnia 2018).
  5. Wróć do odniesienia por. J. A. Wadowski, Kościoły lubelskie na podstawie źródeł archiwalnych, Kraków 1907, s. 508-509; D. Włodarczyk, Badania archeologiczne przy kościele Świętego Krzyża oraz klasztorze Dominikanów Obserwantów w Lublinie. Cmentarze, [w:] E. Banasiewicz-Szykuła [red.], Kościoły i klasztory Lublina w świetle badań archeologicznych, Lublin 2012, s. 196, 197.
  6. Wróć do odniesienia P. Dymmel, Plany Lublina w zasobach archiwalnych, Lublin 2007, s. 97; M. Trzewik, Układ przestrzenny miasta Lublina na przełomie XVIII i XIX wieku na planach austriackich przechowywanych w Archiwum Wojennym w Wiedniu, [w:] B. Konopska, J. Ostrowski [red.], Z dziejów kartografii, tom XVIII, Dawne mapy jako źródła w badaniach geograficznych i historycznych, Warszawa, 2014, s. 156.
  7. Wróć do odniesienia Militär - Schematismus des Österichen Kaiserthumes für 1867, Wien, 1867, s. 300.
  8. Wróć do odniesienia M. Trzewik, Układ przestrzenny miasta..., dz. cyt., s. 156.