Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

ks. Henryk Jankowski (1936–2010)

ks. Henryk Jankowski – ur. 18.12.1936, zm. 12.07.2010.
Duchowny katolicki, kapelan „Solidarności”, proboszcz parafii św. Brygidy w Gdańsku.


 

Spis treści

[RozwińZwiń]

MłodośćBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Henryk Jankowski urodził się w Starogardzie Szczecińskim, w rodzinie kupca. Był jednym z ośmiorga rodzeństwa. Był ministrantem, m.in. w kościele pw. św. Wojciecha oraz kościele pw. św. Mateusza w rodzinnym mieście. W czasie nauki w gimnazjum podjął pracę w urzędzie skarbowym.

KapłaństwoBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

W 1958 roku wstąpił do seminarium duchownego. Sześć lat później otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Edmunda Nowickiego. Wkrótce został wikariuszem w parafii Ducha Świętego, następnie św. Barbary w Gdańsku. Siedemnastego marca 1970 roku, po złożeniu obowiązkowej przysięgi w Wydziale ds. Wyznań, został proboszczem w kościele pw. św. Brygidy. Organizował wówczas odbudowę kościoła, zniszczonego przez Armię Czerwoną w 1945 roku.

Działalność opozycyjnaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Osiemnastego sierpnia 1980 roku, na zaproszenie strajkujących robotników, przybył do Stoczni Gdańskiej. Odprawiane przez niego msze, początkowo wbrew woli władz, zebrały tysiące protestujących. Manifestacje pobożności robotników stały się szeroko komentowanym faktem, a nazwisko księdza, który ośmielił się przeciwstawić partii obiegło kraj. Służba Bezpieczeństwa rozpoczęła wówczas akcję inwigilacji Jankowskiego.
Po podpisaniu porozumień sierpniowych ks. Henryk Janowski został kapelanem „Solidarności”, związał się ze środowiskiem Lecha Wałęsy. Był w delegacji „Solidarności”, która uzyskała oficjalną audiencję u papieża Jana Pawła II.
W czasie stanu wojennego ks. Henryk Jankowski nie został internowany przez władze. Wzywał do spokoju i zaprzestania strajku, który wybuchł w odpowiedzi na aresztowanie przywódców „Solidarności”. Wielokrotnie odwiedzał internowanych opozycjonistów. Jednocześnie stał się obiektem zmasowanej kampanii oszczerstw, realizowanej przez władze. Służba Bezpieczeństwa wielokrotnie nękała go aresztowaniami i przesłuchaniami, w końcu (zgodnie z danymi IPN) używając go jako nieświadomego kontaktu operacyjnego ps. „Delegat”.

W III RPBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Po 1989 roku ks. Henryk Jankowski zaczął być uważany za osobę o kontrowersyjnych poglądach. W jego kazaniach pojawiły się wątki antysemickie, za co w 1997 roku bp Tadeusz Gocławski odebrał mu możliwość głoszenia kazań. Kontrowersje wzbudziło też firmowanie własnym nazwiskiem wina (z którego część dochodu była przeznaczona na budowę ołtarza), a później wody mineralnej (dochód przeznaczono na stypendia dla ubogiej młodzieży). Dziesiątego maja 2007 roku ks. Henryk Jankowski otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej.
ks. Henryk Jankowski zmarł 12 lipca 2010 roku.

 

Opracował Ziemowit Karłowicz