Komunikacja miejska w Lublinie
Komunikacja miejska w Lublinie
Spis treści
[Zwiń]Wprowadzenie
Już w początkach XV wieku, i z pewnością w związku z handlem dalekiego zasięgu, wytworzyła się w Lublinie, wzorem niektórych większych miast, instytucja furmaństwa grupująca zawodowych furmanów-przewoźników, właścicieli przewozowych przedsiębiorstw, które na zlecenie kupców z innych miast polskich i obcych podejmowały się przewożenia większych partii towarów z jednego miasta do drugiego. Była to w Lublinie grupa przedsiębiorców niezależna od cechowej organizacji tutejszych kupców, a nawet rywalizująca z kupiectwem. Wydaje się, że w sytuacji, w której istniejące ograniczenia prawne zwiększały ryzyko dalszych wypraw kupieckich, przedsiębiorstwa przewozowe, owi furmani, to forma obchodzenia tych przepisów. Chodziło więc wówczas nie tylko o sam przewóz, lecz o pośrednictwo handlowe.
Zapotrzebowanie na publiczne środki transportu powstało w Lublinie w drugiej połowie XIX wieku, a więc wówczas, gdy miasto zaczęło się rozwijać pod względem terytorialnym. Na ulicach Lublina pojawiły się wówczas dorożki i omnibusy – prekursorzy późniejszych autobusów i trolejbusów. Lublin miał także swoje niezrealizowane marzenia o sieci tramwajowej.
Literatura
- Myśliński K., Lublin na dawnych szlakach handlowych, [w:] Witusik A.A., Radzik T. [red.], Lublin w dziejach i kulturze Polski, Lublin 1997.