Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Jerzy Pleśniarowicz (1920-1978)

Poeta, tłumacz, reżyser.

Spis treści

[RozwińZwiń]

Z Ukrainy do LublinaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Jerzy Pleśniarowicz urodził się 7 stycznia 1920 roku w Jekaterynosławiu na Ukrainie. Po wielu perypetiach rodzina Pleśniarowiczów osiedliła się w 1922 roku w lublinie. W 1926 roku rodzice poety rozwiedli się. Ojciec wyjechał do warszawy, matka z synem pozostała w Lublinie. Po jakimś czasie wyszła za mąż za lekarza Stefana Cybulskiego, zamieszkując wraz z synem przy ulicy 1 Maja 51/5. Warto zwrócić uwagę na ten adres, bowiem w latach 30. było to miejsce spotkań najmłodszego środowiska literackiego Lublina. 

Przedstawiciel awangardy LubelskiejBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Świetnie zapowiadający się poeta, którego można uznać za ostatniego przedstawiciela awangardy lubelskiej. Jego zbiór poezji Śpiew pierwszy wydany w maju 1939, czyli tuż przed wojną, zamknął wyjątkowy okres w historii lubelskiej poezji. Recenzję z tego tomu pod wiele znaczącym tytułem Awangarda idzie dalej zdążył jeszcze napisać i ogłosić (sierpień 1939) Józef Czechowicz. Poprzez życiorys Jerzego Pleśniarowicza możemy dowiedzieć się, jak wyglądało życie literackie „młodego pokolenia" drugiej połowy lat trzydziestych. Środowiska, któremu z powodu wybuchu wojny nie dane było normalnie rozwinąć się. 

Julia Hartwig z Jerzym Pleśniarowiczem i Julią Deryng
Julia Hartwig z Jerzym Pleśniarowiczem i Julią Deryng (Autor: nieznany)

Wieczór poetycki w czasie Dni Lubelszczyzny 1939Bezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

8 czerwca 1939 odbył się w Lublinie wieczór poetycki zorganizowany przez Czechowicza w ramach „Dni Lublina, Zamościa i Lubelszczyzny" 4-11 czerwca. W programie wieczoru umieszczone jest nazwisko Pleśniarowicza. Było to ostatnie wspólne spotkanie dużej grupy poetów lubelskich, na którym - dzięki zaproszeniu Czechowicza - zaprezentowali swoje wiersze: Franciszka Arnsztajnowa, Konrad Bielski, Wacław Gralewski, Helena Platta, Władysław Podstawka, Henryk Domiński, Jerzy Pleśniarowicz, Józef Czechowicz,.

Publiczność szczególnie gorąco oklaskiwała poezję młodego, wielce utalentowanego poety p. Jerzego Pleśniarowicza, którego tom wierszy Śpiew pierwszy ukazał się ostatnio na półkach księgarskich, oraz Józefa Czechowicza. 

„Kurier Poranny Lubelsko-Wołyński"1

Znajomość z Józefem CzechowiczemBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

 

 

Spotkania w mieszkaniu PleśniarowiczaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Mieszkanie Pleśniarowicza stało się „najmłodszym" salonem literackim Lublina. 

Czesław Miłosz z Jerzym Pleśniarowiczem i jego matką
Czesław Miłosz z Jerzym Pleśniarowiczem i jego matką (Autor: )

Redaktor „Kameny"Bezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

15 stycznia 1962 roku po raz pierwszy pojawił się - związany następnie na szereg lat z winietą „Kameny” - podtytuł: „Lublin - Białystok -
Kielce - Rzeszów".

W Białymstoku rezydował jako redaktor „Kameny” Aleksander Gabrusiewicz, w Rzeszowie - Jerzy Pleśniarowicz, na Kielecczyźnie reprezentował pismo Waldemar Babinicz. Wszyscy byli w jakiś sposób związani uprzednio z Lublinem, natomiast rozrzut wiekowy był ogromny: Gabrusiewicz był tuż po studiach i liczył lat dwadzieścia sześć, Pleśniarowicz należał do pokolenia Kolumbów, Babinicz zbliżał się do emerytury.  (...) Najściślej związany był z Lublinem Jerzy Pleśniarowicz. Spędził tutaj dzieciństwo i młodość. Tu zdawał maturę w Gimnazjum im. Stanisława Staszica, potem studiował na KULu, pracował w Resorcie Kultury i Sztuki PKWN i stąd wyemigrował wreszcie do Rzeszowa, aby objąć stanowisko kierownika literackiego Teatru im. Wandy Siemaszkowej, a później
także funkcję reżysera. Mając siedemnaście lat, zadebiutował w „Pionie” wierszem „Ballada ułańska”. W niespełna dwa lata później, w 1939 r., Hoesick wydał mu tomik poetycki „Śpiew pierwszy”. Był już wówczas Pleśniarowicz laureatem pierwszej nagrody w zorganizowanym przez Polską Akademię Literatury konkursie poetyckim dla maturzystów.

Mirosław Derecki 

PrzypisyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

  1. Wróć do odniesienia Poezja ziemi lubelskiej, dodatek niedzielny do „Ekspressu Lubelskiego i Wołyńskiego" 1939, nr 159.

Zdjęcia

Audio

Historie mówione