Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Jan Arnsztajn (1897–1934)

Jan Arnsztajn, pseud. Ćwiek – lubelski lekarz, działacz sportowy i poeta-satyryk. Syn Marka Arnsztajna, lubelskiego lekarza i działacza politycznego, oraz poetki Franciszki z Meyersonów Arnsztajnowej.

 

Jan Arnsztajn
Jan Arnsztajn (Autor: )

Spis treści

[RozwińZwiń]

Służba wojskowaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Urodził się 6 czerwca 1897 roku w Lublinie. Uczęszczał do Gimnazjum im. Stefana Batorego, które ukończył w 1915 roku. W latach szkolnych działał w harcerstwie oraz w Organizacji Młodzieży Narodowej. W końcu sierpnia 1914 roku wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej, gdzie w marcu 1915 roku złożył egzamin podoficerski. Prowadził w POW sekcję wywiadowczą, następnie pełnił funkcję komendanta dzielnicy I m. Lublina, pod koniec był w oddziale lotnym. Gdy na kilka dni przed ustąpieniem Rosjan z Lublina żandarmi przyszli po niego, spuścił się z balkonu I piętra na ulicę i zdołał ujść szczęśliwie, by w chwili wkroczenia ułanów objąć komendę nad swoim plutonem. Po wyjściu Rosjan, od sierpnia do października 1916 roku był komendantem garnizonu POW pod pseudonimem „Jerzmanowski”. W 1917 roku został mianowany zastępcą komendanta Okręgu VIII POW. W ramach działalności w organizacji przygotowywał kursy wojskowe dotyczące służby polowej, terenoznawstwa, musztry formalnej i taktycznej. W 1918 roku wstąpił w szeregi armii polskiej i pełnił służbę wojskową do roku 1922. W 1920 roku, podczas wojny polsko-bolszewickiej został ranny pod Ostrowiem.

Działalność społeczno-politycznaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Po wystąpieniu z czynnej służby wojskowej rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończył go, specjalizując się w zakresie chorób płuc i serca. Odbył liczne podróże zagraniczne, m.in. do Szwajcarii, Austrii oraz Francji. Po powrocie do Lublina otworzył, podobnie jak ojciec, własną praktykę lekarską, wyjeżdżając od czasu do czasu do Wiednia, gdzie pracował dla uzupełnienia wiedzy na klinikach profesorów Wenckenbacha i Neumana. Śladem ojca zaangażował się w działalność Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego, był także organizatorem Związku Peowiaków Lubelszczyzny.
Jako wielki miłośnik sportu, znacznie przyczynił się do rozwoju kultury fizycznej w Lublinie. Pasjonował się także literaturą, inicjując słynne w Lubelskiem niezależne szopki polityczne.
Za swą działalność społeczno-polityczną został odznaczony Krzyżem Walecznych i Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Legionowym, Odznaką „za wierną służbę” I Brygady, Krzyżem POW.
Zmarł w Warszawie, 31 stycznia 1934 roku. Został pochowany, zgodnie z wyrażonym przed śmiercią życzeniem, w mundurze na cmentarzu wojskowym na Powązkach.

Źródło: „Scriptores. Czechowicz. W poszukiwaniu ukrytego miasta”, t. 1.

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Bielski K., Most nad czasem, Lublin 1963.
Gralewski W., Ogniste koła, Lublin 1963.
Arnsztajnowa F., Jan Arnsztajn, [w:] Prywatne Męskie Gimnazjum im. Stefana Batorego (Szkoła Lubelska) w XXX-lecie. 1906–1936, Lublin 1936, oprac. Zygmunt Kukulski i in., s. 291–292.
Juszczakowski K., Historja II L.D.H. [Lubelskiej Drużyny Harcerskiej] im. Zawiszy Czarnego, [w:] Prywatne Męskie Gimnazjum..., dz. cyt., s. 72.
„Scriptores. Czechowicz. W poszukiwaniu ukrytego miasta”, t. 1, Lublin 2006.