Edward Hartwig (1909–2003)
Najwybitniejszy polski artysta fotografik. Urodził się w Moskwie w 1909 roku. Zmarł w Warszawie w 2003 roku.
Stworzył niepowtarzalny styl w fotografii, w którym aktorem jest światło, wydobywające kształty natury. Fotografował pejzaże, teatr, architekturę i sport.
Eksperymentował z technikami fotograficznymi i barwą, poszukując nowych środków wyrazu i sposobów kształtowania obrazu fotograficznego.
W jednym z tekstów krytycznych o twórczości Edwarda Hartwiga możemy przeczytać:
Swoje fotografie nazywał na własny użytek obrazami fotograficznymi, gdyż realia oglądane przez wizjer kamery i zatrzymywane migawką w kadrze traktował zawsze jak tworzywo. Wykorzystując znajomość technik graficznych, eksperymentował z czernią i bielą. Naświetlone klatki poddawał najrozmaitszym zabiegom w ciemni: prześwietlał fragmenty, multiplikował postaci, stosował własnego pomysłu filtry, by np. podkreślić efekt solaryzacji.
Fotografować zaczął w Lublinie, pomagając początkowo w zakładzie fotograficznym ojca. Potem sam fotografował i wraz z żoną Heleną prowadził własny zakład fotograficzny. Wielokrotnie, z nostalgią wracał do rodzinnego miasta. Wynikiem tych powrotów jest kilka albumów z fotografiami Lublina.
W listopadzie 2004 roku do Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” trafiła część spuścizny fotograficznej Edwarda Hartwiga. Materiały zostały przekazane podczas uroczystości nadania nazwy Zaułkowi Hartwigów przez córkę Edwarda Hartwiga – Ewę Hartwig-Fijałkowską. W październiku 2014 roku Ewa Hartwig-Fijałkowska przekazała kolejną część zasobu Edwarda Hartwiga. Kolejne materiały trafiły do Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” w 2016 i 2022 roku.
Archiwum Edwarda Hartwiga dostępne w serwisie Lublin. Opowieść o mieście
Galerie zdjęć Edwarda Hartwiga