Chopina 11 w Lublinie

LokalizacjaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Dawny numer policyjny: -

Numer hipoteczny: 1163

Numer przed 1939: Chopina 11

Numer po 1944: Chopina 11

Numer obecny: Chopina 11

FunkcjeBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Budynek mieszkalny. W 1936 roku w budynku znajdował się jeden sklep spożywczy. W 1940 roku 1 sklep kolonialny.

HistoriaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Dodatkowe informacje

- Podanie z dnia 18.IX.1934 r. wniesione do Magistratu m. Lublina przez Bolesława Piwarskiego, zam. przy ul. Krak. Przedm. 15. Pismo zawiera prośbę o wydanie zaświadczenia, potwierdzającego, że nieruchomość przy ul. Chopina 11, której petent jest współwłaścicielem, stanowi dom mieszkalny o charakterze czynszowo-dochodowym i nie mieści się w niej żadne przedsiębiorstwo, należące do Piwarskiego.

- Podanie z dnia 27.IV.1948 r. wystosowane do Inspekcji Budownictwa Zarządu Miejskiego w Lublinie przez Stefana Matusewicza, zam. przy ul. Chopina 11. Pismo zawiera prośbę o zatwierdzenie planów wytwórni ampułek aparatów szklanych mieszczących się przy ul. Chopina 11.

MieszkańcyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Właściciele

1936 Bolesław Piwarski i Masa Upadłości Stefana Jesegera

1940 Roman Leśnikowski, wyzn. rzym.-katol., zam. ul. 3-go Maja 18; Bolesław Piwarski, wyzn. rzym.-kat., zam. ul. Krak. Przedmieście 15.
administrator: Czesława Piwarska, zam. ul. Krak. Przedm. 15.

Mieszkańcy nieruchomości według zawodu w 1940 roku

Pracownicy umysłowi 36

Wolne zawody 16

Robotnicy 4

Kupcy i przemysłowcy 12

Rolnicy 6

Inne zawody 6

Bez zawodu 40

Lokatorzy według wyznania, płci i wieku w 1940 roku

Ogólna ilość mieszkańców 65

Chrześcijan 65

Mężczyzn 21

Kobiet 38

Dzieci do lat 6 włącznie 2

Dzieci do lat 7-18 włącznie 4

OpisBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Budynek czterokondygnacyjny, murowany, przekryty blachą ocynkowaną i dachówką. Falista fasada budynku zróżnicowana fakturowo: parter pokryty boniowaniem, a pozostałe dwa piętra są gładkie. Do kamienicy dostawiono dwa wykusze przebiegające przez trzy kondygnacje. W wykuszach znajdują się balkony z trójkątnymi zadaszeniami wsparte na kolumnach. Okna kamienicy zamknięte są prostokątnie lub półkoliście, natomiast w attykach znajdują się okna w kształcie elipsy. Na wysokości drugiego piętra narożnego wykuszu znajduje się medalion z wizerunkiem Matki Bożej. We wnętrzu budynku zachowały się sztukaterie klatki schodowej oraz stolarka drzwiowa. liczba mieszkań: 4 mieszkania – jednoizbowe, 2 mieszkania - trójizbowe, 4 mieszkania z czterema izbami, łazienką i klozetem, 5 mieszkań sześcioizbowych po pięć pokoi z kuchnią, łazienką i klozetem,w suterenie jedno mieszkanie jednoizbowe oraz jedno mieszkanie trzyizbowe.

Fragmenty historii mówionychBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Danuta Kubejko

Pamiętam sklep pani Mozelowej. O tu on był, róg Chopina i Sądowej. To sklepy są spożywcze, gdzie się kupowało pomarańcze. To pamiętam, tak. […] Wchodziłam do środka. I kiedyś przeniosłam nielegalnie pomarańczę, ale to tego nie pamiętam, ale mama mi mówiła. Że raptem w domu patrzy, a ja przydźwigałam pomarańczę. Czyli zwinęłam tą pomarańczę. Po wojnie też był tam sklep spożywczy. Później był sklep mięsny. Nawet teraz nie wiem, co tam jest. To bardzo piękna kamienica, obłożona takim kamieniem. […] długo tam był z różnymi materiałami sklep. I teraz myślę, że też jest sklep. Nawet się zainteresuję. Na samym rogu było wejście.

Andrzej Badyoczek

[…] na rogu Sądowej i Chopina był sklep… to się nazywało, szło się do… do Mozela. Tam był taki sklep Mozel, pewnie to był sklep należący do, do, do Żyda. […] gdyby się szło Sądową w kierunku Chopina, to był na ten, ten, ten prawy róg. Ten… ten, ten róg Sądowej i Chopina. I po prostu gdyby się… idąc Sądową w kierunku Chopina i skręcając w prawo, to było właśnie to miejsce.

Izabela Zatońska

Moja matka [pochodziła] z Lublina, a ojciec z Olbięcina koło Kraśnika. Ojciec był prawnikiem, pracował w Najwyższej Izbie Kontroli, a matka była po seminarium nauczycielskim, pracowała w aptece i u adwokata. Przed wojną mieszkaliśmy na ulicy Chopina [nr 11], ale przyszli Niemcy, wyrzucili nas i mieszkaliśmy na Lubartowskiej, niedaleko jeszybotu.

Anna Wiącek

[…] przyuczałam się zawodu ekspedientki w sklepie ogólnospożywczym należącym do pani Mozelowej, który znajdował się na rogu ulic Hipotecznej i Chopina. Pracowałam za ladą jako uczennica bez wynagrodzenia przez sześć miesięcy.

Jerzy Łobarzewski

Dziadek Gustaw Haberlau ożenił się z Leokadią z domu Zoller, która była warszawianką. Zresztą w Warszawie się poznali, podczas studiów dziadka na Uniwersytecie Warszawskim. Młode małżeństwo, Gustaw Haberlau i Leokadia Zoller-Haberlau, przyjechało do Lublina i zamieszkało na ulicy Chopina,
w tym domu pod obrazem Matki Boskiej.

Materiały ikonograficzneBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Kamienica przy ul. Chopina 11 w Lublinie, widok od ulicy Chopina

Kamienica przy ul. Chopina 11 w Lublinie, zwieńczenie

Kamienica przy ul. Chopina 11 w Lublinie, fragment elewacji od ulicy Chopina

Kamienica przy ul. Chopina 11 w Lublinie, fragment elewacji

Kamienica przy ul. Chopina 11 w Lublinie, fragment zwieńczenia

Kamienica przy ul. Chopina 11 w Lublinie, fragment elewacji

Kamienica przy ul. Chopina 11 w Lublinie

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Akta nieruchomości położonej w Lublinie przy ul. Szopena 11, Archiwum Państwowe w Lublinie, sygn. 5306.