Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Antykwariat „Lamus” w Lublinie (1944–1945)

Antykwariat „Lamus” był pierwszym powojennym lubelskim antykwariatem.

Znak graficzny wydawnictwa „Lamus”
Znak graficzny wydawnictwa „Lamus” (Autor: )

Spis treści

[RozwińZwiń]

Początki działalności antykwariatuBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Już we wrześniu 1944 r. zaczął działać w Lublinie antykwariat.

Pisze o tym Józef Zięba:

12 września 1944 roku na mocy umowy notarialnej Kazimierz Juszczakowski, Zofia Cupiałowa i Bolesław Matyjewicz założyli spółkę firmową pod nazwą Antykwariat „Lamus”. Antykwariat miał się zajmować handlem książkami i pomocami szkolnymi. Mieścił się przy ulicy Świętoduskiej 18. W 1945 roku przekształcił się w księgarnię sortymentową, jednocześnie przygotowywał się do zorganizowania własnego wydawnictwa1.

Wydawnictwo „Lamus” (1945–1948)Bezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

W oparciu o działający od września 1944 roku w Lublinie antykwariat „Lamus” powstało w 1945 roku wydawnictwo o tej samej nazwie.

Józef Zięba:

Wydawnictwo zamierzało zaspokajać potrzeby uczącej się i dokształcającej młodzieży, wydawać charakterystyki literackie, szkice monograficzne i książki popularnonaukowe. Zdecydowanie odcinało się od wydawania popularnych w tym czasie „bryków” streszczających obowiązkowe lektury szkolne. Nie zamierzano też wydawać podręczników. Do współpracy zaproszono profesorów Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i kilku nauczycieli szkół średnich. Z „Lamusem” jako autorzy współpracowali m. in.: Feliks Araszkiewicz, Juliusz Kleiner, Maria Dłuska, Wiktor Hahn, Stefan Kawyn, Stanisław Papierkowski2.

Wydawnictwo zostało zlikwidowane w grudniu 1948 roku.

 

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Zięba J., Od „Czytelnika” do Lubelskiej Spółdzielni Wydawniczej, „Kultura i Społeczeństwo”  5–6/2005.

PrzypisyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

  1. Wróć do odniesienia J. Zięba, Od „Czytelnika" do Lubelskiej Spółdzielni Wydawniczej, „Kultura i Społeczeństwo" 2005, nr 5–6, s. 23.
  2. Wróć do odniesienia J. Zięba, Od „Czytelnika" do Lubelskiej Spółdzielni Wydawniczej, „Kultura i Społeczeństwo" 2005, nr 5–6, s. 23.