Aleja Jana Długosza w Lublinie – historia ulicy
Aleja Długosza jest ulicą biegnącą wzdłuż granicy Ogrodu Miejskiego, łączącą Aleje Racławickie z ulicą Leszczyńskiego. Droga ku Wieniawie powstała po wyznaczeniu ostatecznych granic terenu parku miejskiego.
Spis treści
[Zwiń]Nazwa ulicy
Historia
Aleja została urządzona i wybrukowana w latach 1926–1929 wraz z innymi ulicami prowadzącymi w kierunku rzeki Czechówki.
Budownictwo użyteczności publicznej
Budynek szubienicy, następnie prochownia; niewielki ośmioboczny budynek nakryty dachem namiotowym, zwany basztą. Adres: aleja Długosza 4.
Na początku XIX wieku mieścił się tu magazyn prochu. Istniał tu jednak jakiś budynek już w końcu XV wieku, który w końcu wieku XVI zamieszkany był przez kata. Na najstarszym widoku Lublina z 1617 roku widzimy w tym miejscu basztę obronną zwieńczoną krenelażem. Wskazuje to na dawność zasiedlenia tego terenu.
Szkoły
Gimnazjum nr 18 im. Macieja Rataja, ul. Długosza 8.
Prywatne Liceum Ogólnokształcące im. Królowej Jadwigi, ul. Długosza 8A.
Z „Katalogu zasobów kulturowych miasta Lublina”
10. Budynek szubienicy, następnie prochownia, obecnie dom, al. Długosza nr 4, murowany, 1468, przebudowy: na prochownię przed 1809, na domek ogrodnika 1897 i latach 50 XX wieku.
Literatura
- Gawarecki H., Gawdzik C., Ulicami Lublina, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1976.
- Stasiak M. [oprac.], Katalog zasobów kulturowych miasta Lublina, Studium ochrony wartości kulturowego krajobrazu i środowiska miasta Lublina, Lubelska Pracownia Urbanistyczna, Lublin 1999.
- Teodorowicz-Czerepińska J., Dawna szubienica miejska w Lublinie, „Na Przykład" 1995, nr 35.
- Ilustrowany przewodnik po Lublinie, Lubelskie Towarzystwo Krajoznawcze 1931.
- Kierek A., Rozwój gospodarczy Lublina w latach 1918–1939, [w:] Dzieje Lublina, t. 2, pod red. S. Krzykały, Lublin 1975.