Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Mała typografia – wystawa Krzysztofa Jerominka

Otwarcie wystawy Krzysztofa Jerominka "Mała Typografia"
Otwarcie wystawy Krzysztofa Jerominka "Mała Typografia" (Autor: Magiera, Alicja. Zdj.)

Zapraszamy Państwa na wernisaż wystawy Mała typografia oraz na spotkanie z jej autorem Krzysztofem Jerominkiem.

Wernisaż: 23 listopada 2011, godz. 17.00
Dom Słów, Lublin, ul. Żmigród 1/Królewska 17
Wystawa dostępna od poniedziałku do piątku w godz. 10.00–17.00
Wstęp wolny

Krzysztof Jerominek – urodzony w Wołominie w 1953. Ukończył Zasadniczą Szkołę Poligraficzną przy ulicy Konwiktorskiej i Technikum Poligraficzne przy ulicy Stawki w Warszawie, studiował bibliotekoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1971 rozpoczął pracę zawodową jako zecer w Doświadczalnej Oficynie Graficznej przy ul. Finlandzkiej 10 w Warszawie – eksperymentalnej placówce działającej od 1964 roku pod auspicjami Pracowni Sztuk Plastycznych, w której projekty grafików – typografów realizował zespół zecerów, drukarzy i introligatorów. DOG była nie tylko drukarnią, wykonującą bibliofilskie druki
i akcydensy m.in. na zlecenie najwyższych władz państwowych, ale przede wszystkim miejscem sprzyjającym teoretycznym dyskusjom i praktycznym próbom określania roli i miejsca typografii jako specyficznej dziedziny sztuki użytkowej. Mentorem i Mistrzem Jerominka został wkrótce – z obopólnego wyboru – Leon Urbański, wybitny projektant druków, wielokrotny laureat międzynarodowych konkursów sztuki książki IBA w Lipsku, erudyta, współzałożyciel wraz z Andrzejem Rudzińskim i Henrykiem Urbanowiczem Doświadczalnej Oficyny Graficznej i wieloletni jej „spiritus movens”. Zasadom sztuki typografii, którym hołdował Leon Urbański  (przejrzystości, prostocie, funkcjonalności, klasycznym proporcjom, roli typografa jako pośrednika między autorem a czytelnikiem czy wreszcie obowiązkowi znajomości treści dzieła przez typografa) pozostaje Jerominek wierny do dziś. (Złośliwie dodajmy, że ułatwia mu tę wierność kompletna ignorancja w dziedzinie korzystania z komputera i konieczność zdania się na łaskę tych, którzy biegle tę umiejętność opanowali; przyznać jednak należy, że jako projektant i ignorant jednocześnie umie osiągać efekty, jakie zamierzył, mimo trudności wynikających z posługiwania się archaicznym w mniemaniu młodych komputerowców językiem tradycyjnej typografii, kompletnie rozbieżnym z polsko-angielskim slangiem, jakim oni się posługują).
Z Oficyną związany był – w ostatnich latach już nieetatowo – aż do jej faktycznego rozwiązania w roku 2002. Zetknął się tu i współpracował z takimi projektantami, jak Marian Sztuka, Roman Duszek, Mateusz Gawryś, Jan Hollender, Karol  Śliwka, Tytus Walczak, Konstanty M. Sopoćko, Stanisław Töpfer.  Sam też zaczął projektować, pod surowym okiem Leona Urbańskiego, uznającego go za swego ucznia. W 1982 ekipa młodych projektantów, z Pracowni Projektowania Typograficznego ASP, której był członkiem, prowadzona przez  Leona Urbańskiego, zdobyła za swe projekty złoty medal IBA. Było to chyba najbardziej spektakularne osiągnięcie zespołu związanego z DOG.
W latach 1980–1982 jako nauczyciel zawodu współpracował z Leonem Urbańskim, który prowadził Pracownię  Projektowania Typograficznego  na warszawskiej ASP. Rozstał się z tą uczelnią odchodząc wraz z Mistrzem w wyniku jego konfliktu z uczelnią dotyczącego zakresu i swobody pracy dydaktycznej.
Etatowo pracował jeszcze przez kilka lat w czasopiśmie „Szpilki” i w wydawnictwie „Współpraca”, ostatecznie jednak zdecydował się na uprawianie wolnego zawodu (jego umiejętności potwierdził w 1984 Minister Kultury, wydając mu odpowiednie zaświadczenie o prawie do wykonywania zawodu artysty plastyka).

W ciągu 40 lat pracy zawodowej współpracował z wieloma instytucjami i osobistościami kultury. Były to między innymi:

Teatry Nowy w Warszawie i Powszechny w Łodzi za dyrekcji Bohdana Cybulskiego, Teatr Studio w Warszawie za dyrekcji artystycznej Jerzego Grzegorzewskiego, warszawskie teatry: Narodowy, Dramatyczny, Lalka, Guliwer, Teatr na Woli, Teatr Nowy w Poznaniu, Galeria Piotra Nowickiego w latach 70. i 80., Muzeum Archidiecezji Warszawskiej,
Galeria Studio w Warszawie w latach 90. i na początku lat dwutysięcznych, Orkiestra Sinfonia Varsovia, Instytut Adama Mickiewicza, Wydawnictwo KAJMAN Anna Mieczyńska,
wiele instytucji i urzędów państwowych.
Urodzony pod znakiem Bliźniąt, w życiu prywatnym kapryśny, przemiennie uroczy i upierdliwy, wywołujący skrajne emocje, chętnie ulegający nałogom.

opracowanie: Anna Mieczyńska

OrganizatorzyBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy,
Muzeum Drukarstwa Warszawskiego,
Pracownia Sztuk Plastycznych Sp. z o.o. w Warszawie,
KAJMAN Anna Mieczyńska,

Media o wydarzeniuBezpośredni odnośnik do tego akapitu

lublin.eu – Wernisaż wystawy Mała typografia Krzysztofa Jerominka
http://druk.info.pl – „Ma­ła ty­po­gra­fia” – wy­sta­wa Krzysz­to­fa Je­ro­min­ka
kurierlubelski.pl – Imprezy w środę w Lublinie: filmy, muzyka, galerie

Zdjęcia

Inne materiały

Kategorie

Słowa kluczowe