Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Archiwariusz dwóch światów. Stulecie urodzin Kalmana Segala

Termin: 11 grudnia 2017 r., godz. 17:00
Miejsce: Sala Czarna, Brama Grodzka, ul. Grodzka 21

Strona poświęcona Kalmanowi Segalowi: kalmansegal.pl

W Bramie Grodzkiej odbyło się spotkanie poświęcone życiu i twórczości Kalmana Segala, żydowskiego pisarza z Sanoka, w stulecie jego urodzin. 
 
W dyskusji udział wzięli:
  • prof. Tomasz Chomiszczak, literaturoznawca (Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie)
  • Arkadiusz Komski, znawca historii żydowskiej społeczności Sanoka.

Spotkanie prowadziła: Joanna Sarnecka. 

Teksty Segala czytali:
Joanna Sarnecka i Witold Dąbrowski,

Na gitarze i oud (lutni arabskiej) zagrał: Maciej Harna

 
Kalman Segal urodził się w Sanoku 29 grudnia 1917 roku w niezamożnej rodzinie żydowskiej. Trudności materialne sprawiły, że bardzo wcześnie zakończył edukację w gimnazjum męskim. Ze szkolnej ławy na zawsze przetrwała jednak przyjaźń z Marianem Pankowskim. Wojnę spędził w ZSRR, częściowo w gułagu na Syberii. Po repatriacji zamieszkał na Śląsku. Pracował w Polskim Radiu Katowice. Był znanym twórcą radiowym. Pisał powieści, opowiadania, wiersze. W 1970 roku zdecydował się na emigrację do Izraela. Tam, odzyskiwał swoją nową - starą tożsamość.
 
Wielką zasługą Segala jest niezwykle czuły zapis wielokulturowej rzeczywistości przedwojennego, galicyjskiego miasteczka. W powieści „Śmierć archiwariusza” opisał także zagładę sanockich Żydów. Dla Sanoczan stał się archiwariuszem miasta, który i dziś przypomina o nieobecnych i świecie, który na zawsze znikną.