Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Promocja książki Agnieszki Karczewskiej "Polsko-żydowska republika marzeń. O >>Chwilce Dzieci i Młodzieży<< (1925-1937)" (19.04.2016)

Zajawka

Pracownia Literatury Polsko-Żydowskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
Ośrodek „Brama Grodzka-Teatr NN”
Gmina Wyznaniowa Żydowska w Warszawie filia w Lublinie

zorganizowały promocję książki:

Agnieszki Karczewskiej
Polsko-żydowska republika marzeń. O „Chwilce Dzieci i Młodzieży” (1925-1937)

poświęconej pamięci redaktor Runy Reitmanowej oraz czytelników „Chwilki Dzieci i Młodzieży”

O książce rozmawiali:
dr hab. Adam Kopciowski (UMCS),
dr Ireneusz Piekarski (KUL),
prof. dr hab. Sławomir Jacek Żurek (KUL)

Teksty autorów z „Chwilki” czytać będzie dr Agnieszka Karczewska (KUL)

19 kwietnia 2016
Dzień Pamięci o Holokauście i Przeciwdziałaniu Zbrodniom przeciwko Ludzkości,
godz. 17.00

Ośrodek „Brama Grodzka-Teatr NN” , ul.Grodzka 21

Agnieszka Karczewska – literaturoznawca z Pracowni Literatury Polsko-Żydowskiej Katolickiego
Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Jej zainteresowania badawcze skupiają się wokół literatury
pisanej przez Żydów w języku polskim, szczególnie tej tworzonej dla dzieci i młodzieży, a także wokół polsko-żydowskiego czasopiśmiennictwa dwudziestolecia międzywojennego; autorka artykułów naukowych poświęconych tej tematyce.

O książce

Tom Polsko-żydowska republika marzeń. O „Chwilce Dzieci i Młodzieży” (1925-1937) jest monografią jednego z międzywojennych periodyków, pierwszego w międzywojennej prasie polsko-żydowskiej dodatku dla dzieci, suplementu do lwowskiej „Chwili”.

„Chwila” była uznanym opiniotwórczym dziennikiem czytanym w całej II Rzeczpospolitej i poza jej granicami przez inteligencję pochodzenia żydowskiego, na jej łamach ukazywały się artykuły o tematyce politycznej, gospodarczej i kulturalnej, zawierające rozmaite treści odpowiadające codziennym potrzebom społeczności żydowskiej. Redakcja „Chwilki” podejmowała starania, by ten wysoki status gazety dla dorosłych podtrzymywał dziecięcy periodyk, a także był podobną polskojęzyczną „instytucją kultury” żydowskiej dla sfery świata dziecięcego.

Zasadniczym celem prezentowanego opracowania było zbadanie fenomenu owego periodyku, który wykorzystywał obcy (nie-żydowski) system językowy do kształtowania tożsamości młodych Żydów w duchu syjonistycznym; możliwie dokładne opisanie treści periodyku – kluczowych tematów i zagadnień; rozpoznanie najważniejszych wpływów kulturowych na nie oddziałujących oraz określenie jego miejsca w systemie polsko-żydowskiej prasy dziecięcej i młodzieżowej

Monografia „Chwilki Dzieci i Młodzieży” dokumentuje część dziedzictwa kulturowego Żydów ważną z punktu widzenia wiedzy o procesach kulturowych i świecie polskich Żydów oraz otwiera nowe pola badawcze, odnoszące się do szczegółowych problemów zasygnalizowanych w obserwacjach zawartych w kolejnych rozdziałach.

Autorka […] postawiła przed sobą ambitne zadanie napisania monografii pisma, które w szczególny sposób wpłynęło na pokolenie polskich Żydów tworzących po wojnie państwo Izrael. […] Próba monografii zapropnowana przez Agnieszkę Karczewską nie jest wywodem stricte prasoznawczym. Obejmuje ona co prawda prezentację pisma od jego genezy, przez szatę graficzną, informacje o zmieniającym sie nakładzie oraz zmianach w składzie redakcji, linii ideologicznej oraz historiach, które ściśle wiązały się z życiem czytelników I twórców, jednak akcentuje głównie kulturowe i społeczne znaczenie pisma. Pojawiają sie także odniesienia do różnorodnych czasopism ukazujących się w Polsce adresowanych do dzieci żydowskich, co świadczy o bardzo dobrej znajomości badaczki rynku wydawniczego dwudziestolecia międzywojennego.

Dr hab. Anna M. Szczepan-Wojnarska, prof. UKSW  

[…] pragnę zwrócić uwagę na specyfikę tematu usytuowanego w obszarze badawczym, który wciąż jeszcze swieci białymi plamami. Czasopiśmiennictwo jest bowiem bodaj ostatnią dziedziną budzącą zainteresowanie naukowców, którzy profesjonalnie zajmują się twórczością dla dzieci i młodzieży. I choć ostatnio pojawiły się opracowania w postaci monografii […] to i tak nie zmienia to faktu, że głębsze studia z tej dziedziny są naprawdę nieliczne. Wyborem tematu wkroczyła więc Autorka na fascynujący, ale zarazem niepewny i grząski, bo interdyscyplinarny, obszar literatury dla dzieci […]. W takiej sytuacji podjęcie i opracowanie tematu z zakresu czasopiśmiennictwa dla dzieci zydowskich nabiera szczególnego znaczenia i – rzec można – dodatkowej wartości.

Prof. dr hab. Bożena Olszewska (UO)