Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Projekt „Rzemiosło. Etos i odpowiedzialność”

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” rozpoczął projekt „Rzemiosło. Etos i odpowiedzialność”.

ZOBACZ:

Nasze działania promowały niekonwencjonalne podejście do zagadnienia dziejów rzemiosła na Lubelszczyźnie, wpisanych w kontekst kulturowy regionu. Osią konstrukcyjną multimedialnej narracji był odtworzony w technice 3D drewniany, podcieniowy dom szewca Fajwla Szylda (Fawki) z Wojsławic. Posługując się modelem 3D użytkownicy mogli w sposób aktywny poznawać lokalną historię i rzemiosła - budując wirtualny dom, można kolejno wcielać się w rzemieślników różnej profesji, pracujących przy jego budowie oraz poznawać jakie czynności były niezbędne aby zbudować i wyposażyć dom i warsztat szewski.

 

Utworzyliśmy także multimedialny szlak najważniejszych dla naszego regionu rzemiosł (np. sitarstwo) osadzając go w kulturowo-przyrodniczo-historycznych realiach XX w. Ważnym miejscem na szlaku był Lublin, gdzie pokazaliśmy funkcjonujące od pokoleń tradycyjne małe zakłady rzemieślnicze. Aby ożywić szlak i wirtualny dom nagraliśmy wspomnienia najstarszych żyjących rzemieślników oraz pozyskaliśmy ikonografię archiwalną, wykonaliśmy fotografie ludzi, miejsc i przedmiotów.

Podkreśliliśmy jaką rolę w społeczeństwie odgrywa mityczny, obudowany symboliką obraz domu i łączący się z nim etos pracy, ciągłej odbudowy z historycznych pożóg domu, miejscowości, Ojczyzny. Istotne dla nas było pokazanie, że drewniana architektura nie jest, jak to przez ostatnie dziesięciolecia postrzegano, synonimem biedy i zacofania.

Prosimy o kontakt wszystkich, którzy chcieliby podzielić się z nami swoimi wspomnieniami, dokumentami i fotografiami.

Kontakt:

Piotr Lasota: [email protected],

tel.: (81) 532 58 67

Projekt dofinansowany przez Muzeum Historii Polski w ramach programu „Patriotyzm Jutra”.

    

 

 

Zdjęcia

Wideo

Kategorie

Słowa kluczowe